Voormalig voorzitter van Abop Nederland, vriend en adviseur van Ronny Brunswijk en politiek commentator van GFC-Nieuws, staat eindelijk weer met beide benen op de grond, getuige zijn laatste commentaar op GFC-Nieuws van vandaag: “Verdeeldheid binnenland-partijen compleet”. Het siert Gajentaan dat hij uiteindelijk de naakte feiten onder ogen durft zien die hij met zijn jeugdig idealisme veel te lang heeft verdrongen.
Dat is pijnlijk voor hem, want het betekent ook het afscheid van jeugdvriend Ronny Brunswijk (“zijn soms niet onbesproken gedrag”), die voor goed zijn masker heeft laten vallen door openlijk te verklaren geen principes te erkennen in het leven en in de politiek die hij voert.
De euforie was groot toen de nog net niet gesprongen A-Combinatie onder aanvoering van misdadiger Brunswijk in Best Western Hotel de samenwerking aankondigde met misdadiger Bouterse, een monsterverbond dat zou worden gecompleteerd met de meest huichelachtige opportunist aller tijden, Somohardjo. De binnenland-partijen hadden vanaf toen een nooit eerder gekende regeringsmacht, maar op voorhand was al duidelijk dat het één groot verdeel-en-heers-machtsspel was van Bouterse-Brunswijk, Bep, Seeka en de rest waren sindsdien quantité négligeable, de kaarten waren geschud en verdeeld. Direct na thuiskomst van Best Western al was Allendy kotsmisselijk van de champagne.
Gajentaan doet een boekje open over de dubieuze rol van “de bekende en verdienstelijke marron” Dr. Eddy Jozefzoon, of Oom Jozef zoals Bouterse hem noemt, in de aanloop naar de verkiezingen van 2010 en daarna, waarna deze uiteindelijk belandde in een comfortabele stoel op het kabinet van de president als (onderwijs)guru van Bouterse. Hiermee was de binnenlandse eenheid voor goed versplinterd, Bouterse en Brunswijk hadden hun posities veilig gesteld met behulp van de etnische kaart, die Bouterse in zijn verkiezingscampagne had gezworen te zullen elimineren, Bep en Seeka werden bedankt voor hun diensten.
Hoe deze situatie in amper twee jaar is geëscaleerd hebben we gister kunnen zien in de zogenoemde “eenheidsmanifestatie”, waar Bouterse en Meye openlijk opriepen de Bekkersen, de Choenni’s en alle andere tegenstanders van deze regering –waaronder gemakshalve ook alle Surinamers in Nederland worden gerekend– te identificeren en aan te merken als “staatsvijanden”. Maar wie kijkt naar de door Bouterse verguisde gemaakte video ziet dat het angstzweet hem uitbreekt wanneer hij zegt zich niets aan te zullen trekken van de Europese Unie hier en de Europese Unie daar en de Europese Unie overal.
Gajentaan besluit zijn analyse als volgt: “De unieke onderhandelingskracht van A-Combinatie als gemeenschappelijk blok, waardoor de ontwikkeling van het binnenland hoog op de agenda geplaatst kon worden, is verloren gegaan door inherente politieke en culturele verschillen. Deze verschillen zijn m.i. versterkt door een vernuftig verdeel- en heersspel vanuit de NDP, waarbij zij slim gebruik hebben gemaakt van Eddy Jozefzoon. Een deel van AC zal waarschijnlijk opgaan in MC en een deel in NF. Ik zou willen dat het anders was, maar misschien moeten we deze realiteit maar erkennen.” Beter laat dan nooit, maar dat is inderdaad de realiteit.
De realiteit is ook dat de tweedeling van ons land sinds gister definitief is: een de éne kant (de goede kant) de coalitie, aan de andere kant de staatsvijanden, de oppostie. De coalitie zal zich er niet om bekommeren dat Bouterse niet de president is van het volk, maar eerst en vooral die van en voor zichzelf, en daarna eerst de president van de coalitie, de oppositie is voor goed afgeschreven. Het is nu alleen nog maar wachten wanneer de eerste staatsvijanden worden opgepakt en berecht, als ze tenminste nog een proces krijgen, een proces dat de 15 van 8 december 1982 is onthouden.
Rolf van der Marck
In de rubriek ‘Ingezonden’ stelt GFC Nieuws een ieder in de gelegenheid om een eigen mening of visie te geven op alle actuele ontwikkelingen en/of relevante onderwerpen. Stukken die geplaatst worden komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de visie en/of de mening van de redactie. De redactie heeft het recht om de stukken wel of niet te plaatsen, in te korten of te redigeren, zonder de mening en/of visie van de inzender aan te tasten. Er worden alleen stukken geplaatst die behoudens een ieders verantwoordelijkheid voldoen aan wat gesteld wordt in de Surinaamse wetgeving.