Over milieuvervuiling
Mijn fantasie werd op een middag wederom geprikkeld toen de geur van brandend huisvuil mijn slaapkamer binnendrong. Als je een astmatische aanleg hebt, dan ruik je alles, hoe ver deze geuren ook vandaan komen en zo ook de brandlucht.
Een middagdutje was niet meer mogelijk, dus stond ik op en ging naar beneden op zoek naar mijn tante. Tante, een pittige vrouw van in de zeventig, was echter in geen velden of wegen te bekennen. Dus kon er maar een plek zijn waar ze was, namelijk op het erf.
Ik ging het erf op en tot mijn grote schrik ontdekte ik dat tante de vermeende ‘pyromaan’ was die mij uit bed had gepest. Ik slaakte een kreet: “Taaante, wat doet u?, me neus… ik nies hiervan, dit is echt slecht voor het milieu en vooral voor de aarde”. Tante: “Meisje laat me met je Hollands gezicht hor, ik moet me erf opruimen”. Ik: “Ma tante, ik heb begrepen dat het in Suriname ook niet mag, dus heeft het niets met Holland te maken, ik huil alleen voor het behoud van de aarde. Als de politie u ziet hebt u zo een boete”. Tante: “Meisje da moeten ze me eerst zien, ik doe dit al jaren zo, ik moet me erf opruimen, wie gaat me ermee helpen, niemand hor”. Tante en ik hebben daags hierna flink wat afgelachen, terwijl de aarde huilde om het onrecht dat een mens haar aandeed. U moet zich voorstellen dat tante niet de enige is met een pyromaanse aanleg. Er zijn er zoveel. Herken hierin een diep ingeworteld patroon dat moeilijk te doorbreken is en waarbij men niet wil inzien dat vele onderzoeken al hebben uitgewezen dat deze handelingen de ozonlaag geen goed doen. Wij praten hier nog niet over astma-patiënten die hier nog meer gezondheidsklachten aan overhouden.
Het punt is dat mensen hun erf of omgeving snel opgeruimd willen zien en de kortste route voor hen is de vuilverbranding op eigen erf. In elk geval heb ik tante niet kunnen afhouden van het aansteken van haar brandstapels en heb ik de weken hierna nog vaker brandluchtjes moeten opsnuiven.
Twee dagen voor mijn pyromaanse ervaring balanceerde ik nog tussen de rijweg en het met gras begroeide trottoir op weg naar omu snesie. Plots stuitte ik op een vervuild gedeelte met poepluiers, vliegen, een kuil met modder en stenen. Aangekomen bij omu snesie trof ik de volgende bron van vervuiling. Naast de ingang van de winkel stonden er enkele dozen en een ton met afval die omcirkeld werd door vliegen. De handel ging echter gestaag verder. Iedereen kwam en ging en omu’s kassa rinkelde aan de lopende band. Gewoon niemand die hiertegenin ingaat en eisen stelt aan de plek waar er eten verkocht wordt. En suma e baka toch ? Juist ja, Omu. Die verdient tussen alle vliegen door zijn geld, want mensen komen toch. Wij praten hier over hygiëne die wij thuis goed in acht nemen, maar toch niet altijd kritisch zijn over de plekken waar wij onze voeding kopen.
Ook vervuiling van blote percelen door buren is aan de orde van de dag. Het is in sommige gevallen zelfs zo erg dat er vuil gestort wordt onder het bord waarop de mededeling staat ‘Verboden vuil te storten’. Er wordt ook vaak vuil vanuit een langsrijdende auto naar buiten gesmeten, omdat de bestuurder zich van afval in de auto wil ontdoen. Het komt voor dat je rondrijdt en plekken tegenkomt met veel zwerfvuil en soms ook onsmakelijke geuren opsnuift, vanwege de ontbinding van dit vuil.
Het is overduidelijk dat het besef van een schoon milieu niet bij een ieder ontwikkeld is en dat het mensen weinig interesseert hoe hun omgeving eruit ziet. Als mensen willen beseffen dat zij ook medeverantwoordelijk zijn voor een schone omgeving, dan is het niet nodig dat ons land er vervuild uitziet. Ook vanuit de regering wordt het beleid niet voldoende en structureel gehandhaafd, waardoor mensen die het niet zo nauw nemen ongestoord hun gang kunnen gaan. Er zijn bijvoorbeeld veel klachten over chinezen die met hun bedrijfsafval voor milieuvervuiling zorgen, zonder dat hierin structurele maatregelen worden genomen door de overheid. De buurtbewoners ondervinden hiervan de directe gevolgen.
Wat kan de burger hier zelf aan doen?
Burgers kunnen de hand in eigen boezem steken en de totale verantwoordelijkheid voor hun aandeel in de eigen woonomgeving op zich nemen. Bewust worden dat u zelf verantwoordelijk bent voor het schoonhouden van uw omgeving en van elke ruimte die u gebruikt is gewenst om verandering hierin te brengen. Tevens zijn dit normen en waarden die u overdraagt aan uw kinderen. Het maken van afspraken met uw kinderen en corrigerend optreden is dus vereist, wilt u uw eigen omgeving structureel onderhouden.
U kunt uw erf onder de loep nemen en alle oude rommel die er staat opruimen, te beginnen met de oude karkassen die er staan en alle overige zaken die u niet meer gebruikt, maar die wel jarenlang op het erf liggen. De overheid kan hierin een handje helpen om faciliteiten te creëren om dit grofvuil op te halen.
Wij kunnen ons toegankelijker opstellen voor respectvolle communicatie over hoe wij onze buurt willen organiseren. Hierna zal er een dialoog op gang kunnen komen, waarin buren brainstormen over de noodzaak voor een schonere buurt en de rol die elk individu hierin wil spelen.
De bereidheid opbrengen om een omslag in ons denkpatroon te maken en te accepteren dat niet alleen de overheid verantwoordelijk is voor een schoon land, maar dat elke burger moet helpen om een schone omgeving te creëren. Het is zo misplaatst om te denken dat de overheid hiervoor alleen verantwoordelijk is. Samenwerken brengt ons vooruit, maar langs elkaar heen werken, alleen maar praten of helemaal niets doen levert geen vooruitgang op.
Oproep: Draag bij aan een schone uitstraling van je land en vervul ook hierin uw burgerplicht.
Peggy Anijs
In de rubriek ‘Ingezonden’ stelt GFC Nieuws een ieder in de gelegenheid om een eigen mening of visie te geven op alle actuele ontwikkelingen en/of relevante onderwerpen. Stukken die geplaatst worden komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de visie en/of de mening van de redactie. De redactie heeft het recht om de stukken wel of niet te plaatsen, in te korten of te redigeren, zonder de mening en/of visie van de inzender aan te tasten. Er worden alleen stukken geplaatst die behoudens een ieders verantwoordelijkheid voldoen aan wat gesteld wordt in de Surinaamse wetgeving.