De bij verstek veroordeling van de charismatische voormalige Surinaamse leger bevelhebber/politicus Desiré Delano Bouterse is zoals de zaak er nu voor staat onrechtvaardig/onrechtmatig. De veroordeelde politicus Desi Bouterse is het zoveelste slachtoffer van een juridische dwaling in Nederland.

Zonder dat het Openbaar Ministerie (OM) over harde (waterdichte) juridische bewijslast/ bewijzen beschikte, werd de verdachte Desi Bouterse bij verstek veroordeeld. In de wandelgangen zijn velen van mening dat het duidelijk een politieke veroordeling is geweest. Deze omstreden veroordeling is een van de vele c.q. grootste trieste juridische dwaling in het Nederlands rechtssysteem geweest.http://wetenschap.infonu.nl/recht-en-wet/54387-lucia-de-b-en-andere-dwalingen-van-justitie.html.

Niet alleen Patrick van Loon en zijn levenspartner hebben verklaard dat Patrick geen drugszaken gedaan heeft met Desi Bouterse. Zelfs de drugsbende/kompanen van Patrick van Loon hebben stelselmatig verklaard geen drugszaken met Desi Bouterse te hebben gedaan. Ze hebben ook verklaard dat de belastende verklaringen/beweringen van Patrick niet op waarheid berusten, maar behoren tot de wereld der fabels.http://www.politics.be/nieuws/2981/

Is de veroordeling van Desiré Delano Bouterse een politieke veroordeling, juridische dwaling of is hij veroordeeld door toedoen van rancune, juridische onkunde van het OM of een combinatie daarvan? Meer onschuldigen in de Nederlandse bajes; Bij dwaling is er sprake van een onjuiste voorstelling van zaken.

Een groeiend aantal mensen zit onschuldig achter de tralies in afwachting van een proces. Per jaar gaat het inmiddels om bijna vijfduizend mensen. Dat is tien keer zoveel als in 2002. Het kost de Staat miljoenen aan schadevergoeding. Dit blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek. Het feitelijke getal van het aantal onschuldigen kan nog hoger liggen, want de cijfers hebben betrekking op het aantal toegekende schadevergoedingen voor ten onrechte in hechtenis gehouden verdachten. Omdat niet iedereen zo’n claim neerlegt, kan het daadwerkelijke aantal nog hoger liggen. In totaal kosten de schadevergoedingen de Staat elf miljoen euro. Bron: De Telegraaf

Hier nog enkele links uit een reeks van/over juridische dwalingen in Nederland:http://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/3504682/2013/09/06/Record-aan-claims-na-onterecht-in-cel.dhtmlhttp://www.ad.nl/ad/nl/1012/Nederland/article/detail/3387460/2013/02/02/Vrijgesproken-maar-wat-geluk-is-weet-ik-niet-meer.dhtml

Bij huiszoekingen door de justitie bij de valse kroongetuige Patrick van Loon zijn er heel wat belastende zaken in beslag genomen over hem en zijn bende. Bij die huiszoekingen is er geen enkele belastende bewijslast aangetroffen over welke drugsgerelateerde misdrijven of de witwas praktijken van Patrick van Loon en zijn bende, die betrekking kunnen hebben of gelieerd kan worden tot de ex leger leider annex politicus D.D. Bouterse. Het was voor de Justitie toen al meer dan duidelijk dat Desi Bouterse niets, maar dan ook niets met de drugscriminelen Patrick van Loon en zijn kompanen te maken had/heeft.

De Belgische justitie & politie heeft toen ook van zijn kant laten horen, dat de valse kroongetuige v. Loon een zware drugscrimineel, alsmede een (fantast) pathologische leugenaar is. Door de informatie die de Belgische justitiële autoriteiten hebben over kroongetuige Patrick V. heeft de Belgische justitie & politie bekendgemaakt dat de belastende verklaringen die Patrick V. aan het Nederlandse OM afgelegd heeft tegen de Surinaams politicus D.D. Bouterse nooit op waarheid kan berusten. Temeer de Belgische justitiële autoriteiten een dossier (telefoontap) van kroongetuige Patrick v. Loon erop nahoud over zijn handel & wandel tijd & data’s van strafbare verdachte zaken/ contrabande.

Zelfs de grootste tegenstander van Desi Bouterse, advocaat mr. Gerard Spong, heeft in een andere zetting verklaart dat Patrick van loon een onbetrouwbare (kroongetuige) persoon is. Boek: Leugens om bestwil auteur mr. Gerard Spong.

Uiteindelijk ging het geweten knagen bij de (ex) kroongetuige Patrick van Loon alsmede van zijn vrouw Rasidan Z. Hij gaf achteraf toe dat hij meineed zou hebben gepleegd in de Stellendamestrafzaak tegen D.D. Bouterse. Hij gaf toe een deal te hebben gesloten met het Nederlandse OM voor het verkrijgen van strafvermindering en gouden bergen die de OM voor hem in het vooruitzicht had gesteld, als hij zou meewerken om belastende verklaringen onder ede zou afleggen tegen de Surinaamse voormalige legerbevelhebber/politicus D.D. Bouterse. Zo werd Desi Bouterse uiteindelijk door een valse beschuldiging, schuldig bevonden en veroordeeld. http://www.vn.nl/Archief/Justitie/Artikel-Justitie/Liegen-over-Bouterse.htm

De buitenlandse (autoriteiten/geheime diensten) justitie en politie probeerden Bouterse al in de jaren tachtig zonder succes achter de tralies te krijgen door hem coûte que coûte te willen liëren aan drugstransporten vanuit Zuid-Amerika naar (Nederland) Europa. Er is zelf een onderhoud geweest (gedocumenteerd) tussen verschillende (regeringen) geheime diensten (VS & NL) die de Surinaamse bevelhebber/politicus niet goed gezind waren. Bouterse moest hoe dan ook verdreven worden van het politiek toneel. Hij moest desnoods betrokken worden bij vermeende internationale drugstransporten.
De (regering Reagan) geheime diensten hebben aangegeven dat het hen niet eens interesseren of Desi Bouterse zich daadwerkelijk bezig houdt met illegale drugsgerelateerde zaken. Als hij maar veroordeeld wordt en van het politiek toneel verdwijnt. In het uiterste geval is er zelfs een invasie overwogen in Suriname. Boek: Dekmantel: de geheime oorlogen van de CIA (1987). Auteur; Bob Woodward
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Archief/archief/article/detail/1060293/2010/11/20/Reconstructie-Hoe-Nederland-een-aanval-op-Suriname-overwoog.dhtml

In 1999 was het zover, het Nederlandse Openbare Ministerie kon eindelijk Desi Bouterse betrekken en vervolgen voor zeven drugstransporten vanuit Zuid-Amerika naar (Nederland) Europa.De verklaringen van een hele stoet anonieme valse getuigen (van gedetineerde bankrovers tot drugsdealers) moesten het bewijs leveren dat Bouterse in de drugshandel zat. Maar ze vielen met de valse belastende verklaringen bij de rechter-commissaris door de mand en vielen tijdens het proces af wegens verregaande onbetrouwbaarheid.

Op het allerlaatste moment werd Patrick v Loon werd de valse kroongetuige Patrick van L. met behulp van het OM van stal gehaald. Met zijn geïnsinueerde geïnstrueerde belastende verklaringen kon Bouterse uiteindelijk door het Nederlandse OM betrokken worden bij de smokkel van een lading van 474 kilo cocaïne, die van een zeilboot van Suriname naar het Zuid-Hollandse Stellendam was vervoerd. Dit resulteerde in de bij verstek veroordeling van Bouterse in juni 2000 tot een gevangenisstraf van elf jaar.

Al bracht Bouterse sindsdien nog geen dag in de cel door, dat deert de buitenlandse (geheime diensten) politiek niet, hij kon tenminste niet meer zorgeloos Suriname verlaten. Door deze veroordeling staat hij nu internationaal gesignaleerd als een belangrijke drugshandelaar. En kon als Surinaams parlementariër/politicus Suriname niet als zodanig vertegenwoordigen op de internationale politieke arena. Zelfs de opponenten van Desi Bouterse in de Surinaamse politiek e.a. juichten deze omstreden onrechtvaardige juridisch ondemocratische veroordeling in een rechtstaat toe.
Op 8 oktober 2003 werd v. Loon. in België aangehouden, daar hij moest getuigen in een proces in Nederland tegen een medeverdachte in de Stellendamestrafzaak . De medeverdachte Marcel beweerde dat Patrick nooit zaken heeft gedaan met Bouterse. Erger nog is dat zijn voormalige advocaat, mr. Gerard Spong, die nu Marcel bijstaat, bij die gelegenheid Patrick v. Loon een onbetrouwbare (kroon)getuige noemde.

Volgens velen in de wandelgangen was het OM hoogst waarschijnlijk onder zeer zware politieke druk gezet om de politicus D.D. Bouterse zonder harde bewijslast hoe dan ook uiteindelijk veroordeeld te krijgen.

Patrick V. werd eerst tot acht jaar veroordeeld, later verminderd tot zeven jaar en zeven maanden cel, zijn twee mededaders vlogen vier jaar tot acht jaar achter de tralies. Patrick V. keerde na penitentiair verlof in juni 2000 niet naar zijn Nederlandse gevangenis terug. Hij ‘vluchtte’ naar België, waar hij opnieuw een drugslijn organiseerde. Naar eigen zeggen van Patrick van Loon was zijn zogenaamde vlucht georkestreerd met medeweten van de Nederlandse justitie.

Officier van justitie mr. Evert Harderwijk, die met het onderzoek was belast, verklaart dat de kroongetuige v. Loon tegen alle afspraken met het OM in ”na een dag verlof uit de gevangenis in mei 2000 op de vlucht is geslagen”.

De advocaat van Bouterse, Bram Moszkowicz, geloofde hier niets van en vermoedde dat de kroongetuige met medeweten van justitie niet terug was gekomen, omdat hem meer was beloofd dan alleen maar strafvermindering die formeel op papier stond. Het leek er volgens de raadsman op dat het OM een oogje had dichtgeknepen en dat v. Loon vervroegd naar huis mocht gaan. Justitie zal dat volgens Moskowicz nooit toegeven, want als blijkt dat de officier van justitie onrechtmatig heeft gehandeld, zou dit de bodem onder de zaak Bouterse vandaan kunnen slaan.

Volgens de vrouw van Patrick van L. is haar man niet gevlucht.”Waarom zou hij dat moeten doen?”, vraagt zij zich af. Er zijn vervolgens duidelijke afspraken met de Nederlandse justitie gemaakt. Dit werd ook bevestigd door Patrick in een interview met Vrij Nederland. Toen hij kroongetuige was, zat hij eerst in het huis van bewaring in Zwolle. In 1999 mocht hij op 14 juni, zoals door Harderwijk schriftelijk was vastgelegd, onder begeleiding van twee Nederlandse rechercheurs samen met zijn familie de verjaardag van zijn dochter vieren.

”Als ik had willen ontsnappen, had ik dat toen al kunnen doen. Maar waarom zou ik?”, vraagt hij zich af. Alles leek te gaan zoals was afgesproken met de Nederlandse justitie en hij kreeg in februari 2000 officieel onvoorwaardelijk verlof. Dat zegt hij te kunnen bevestigen met een brief van de penitentiaire instelling in Zwolle. Met andere woorden: hij was vanaf dat moment vrij om te gaan en staan waar hij wilde.

Filosofie over het onvoorwaardelijk verlof dat Patrick van Loon verleend werd door het OM. Welke delinquent, schuld bevonden lang gestrafte zware drugs baron, lid/leider van een criminele (witwas) internationaal misdaadorganisatie wordt na een veroordeling van 8 jaar gevangenisstraf kort daarop op verlof gestuurd zonder politie of penitentiaire begeleiding? Dan kan het OM niet verwacht hebben dat de langgestrafte zware drugsbaron/delinquent vrijwillig zal terugkeren in zijn gevangenschap. Hier lijkt het erop dat het OM duidelijk een oogje had dicht geknepen.

Het Nederlandse OM is een verklaring verschuldigd aan de veroordeelde politicus, Surinaamse alsmede de Nederlandse samenleving en de advocaat van de toch nog toe veroordeelde Desi Bouterse. De verklaring moet licht in de tunnel brengen wat zo urgent was dat langgestrafte kroongetuige Patrick v. Loon kort na zijn veroordeling verlof werd verleend en van de justitie het penitentiaire detentie inrichting zonder begeleiding mocht verlaten.

Dit geval is zowel extreem als uniek in de crimineel circuit/onderwereld, juridisch jargon & gevangeniswezen. De man van de straat is er nog steeds niet over uitgesproken over deze juridische dwaling.

Wat nog centraal staat, om welke reden al de privileges die de drugs baron en lid van een witwas criminele syndicaat Patrick Van Loon genoot?: Zie de link hieromtrent: http://www.politics.be/nieuws/2981/

Het schijnt dat Patrick van Loon en het OM een juridisch monsterverbond hadden afgesloten! Zoals hij zelf alsmede zijn vrouw Rasidan Z. toegegeven hebben dat Patrick v. Loon. meineed zou hebben gepleegd in de Stellendamstrafzaak tegen Desi Bouterse na een deal/contract te hebben gesloten met de Nederlandse OM voor het verkrijgen van strafvermindering, als hij zou mee werken om belastende verklaringen onder ede af te leggen tegen de Surinaamse politicus Desi Bouterse om hem zo uiteindelijk veroordeeld te krijgen.

Mensen alstublieft rust een beetje over de omstreden 11 jaar veroordeling. Dit beestje krijgt nog een staartje, denk ik zo! In een waarachtige democratie en rechtstaat kan een verdachte niet veroordeeld worden als er geen tastbare belastende bewijzen zijn.

De Nederlandse Hoge Raad heeft in 2006 het vonnis nogmaals bevestigd. Bouterse blijft voor de Nederlandse staat veroordeeld tot elf jaar gevangenisstraf voor zijn omstreden betrokkenheid bij een cocaïnetransport. Boek: Recht in de ogen van mr. Abraham Moszkowicz.

Nog voor alle duidelijkheid, juridische gezien zou in een (dictatoriaal regiem) dictatuur/machtsstaat geen enkele rechter zijn vingers eraan willen branden om een opgelegde (politieke) veroordeling van bijvoorbeeld 11 jaar gevangenisstraf door middel van een dubieuze bewijslast op een (dissident) niet goedgezinde buitenlandse (politicus) politieke leider ongedaan te maken.

Dit (politiek) veroordeling kan en zou in een dictatuur alleen politiek opgelost kunnen worden. Nederland is een democratie en rechtstaat waarin de rechtszekerheid van iedere (verdachte) individu gewaarborgd is. In de Nederlandse rechtsstaat moet iedere verdachte van een misdrijf gegarandeerd zijn van een eerlijk proces. Het is er op of er onder, het vonnis moet hoe dan ook onherroepelijk nietig verklaard worden.http://www.dwtonline.com/laatste-nieuws/2014/05/07/Bouterse-houdt-massameeting-in-Nederland/

Het koninkrijk der Nederlanden moet behoed worden van de willekeur in de rechtspraak. De wereldgemeenschap moet getuige zijn van het feit dat het koninkrijk der Nederlanden een waarachtige democratie c.q. rechtstaat is. Het omstreden vonnis van Zijne excellentie president Desiree Delano Bouterse moet hoe dan ook nietig verklaard worden. Aansluitend met een schadevergoeding, rectificatie, eer en herstel van de gedupeerde politicus.

Citaat van de Nederlandse Top Advocaat Inez Weski:‘IK BEN OVERTUIGD VAN BOUTERSE’S ONSCHULD’!

Roy Frits Lansdorf