Minister Jim Hok
PARAMARIBO-Minister van Natuurlijke Hulpbronnen (NH) Jim Hok zegt dat VHP-er en DNA- lid Asiskumar Gajadien bewust bezig is de Surinaamse gemeenschap te misleiden. Kennelijk in een poging om persoonlijk of partijpolitiek gewin tracht Gajadien met ‘wilde verhalen’ de gemeenschap in verwarring te brengen. “Terwijl deze jong aandoende politicus alle ruimte had om met nieuwe en frisse benaderingen in de politiek te komen, zien wij helaas dat de aangekondigde vernieuwing maar schijn is. De man is niet verder gekomen dan het nodeloos besmeuren van instanties en personen. De politiekvoering vanuit het riool heeft helaas een nieuw gezicht gekregen”, aldus Hok.
Kort geleden is in de gemeenschap enige verwarring ontstaan door een verhaal afkomstig van het VHP-DNA- lid Gajadien. Het zou erop neerkomen dat de minister van Natuurlijke Hulpbronnen tegen de regels van de mijnwet in, meer dan 600.000 hectaren ‘in concessie’ zou hebben gegeven aan een ondernemer.
Bij dit ‘verhaal’ is kennelijk bewust geen onderscheid gemaakt tussen het Recht tot Verkenning, het Recht tot Exploratie en het Recht tot Exploitatie, drie onderling zeer verschillende rechten. De indruk werd gewekt dat het zou gaan om een onwettige handeling zijdens de minister, waarbij er sprake zou zijn van willekeur, verrijking en zelfverrijking. Ook is de indruk gewekt dat het gaat om gebieden in de nabijheid van terreinen waarover Iamgold en Newmont rechten hebben. Jammer genoeg hebben verschillende media dit bericht overgenomen, zonder de juistheid van de informatie na te trekken.
Van de drie genoemde rechten is het ‘Recht tot Verkenning’ het meest beperkend. Het biedt een houder van dit recht slechts de mogelijkheid van ‘verkenning’. Dat wil zeggen dat er over het betreffende gebied heen gevlogen mag worden en dat er op de grond op beperkte schaal monsters mogen worden verzameld voor analyse. Het vliegtuig dat voor uitvoering van de verkenning wordt ingehuurd is een speciaal vliegtuig dat vol zit met dure, geavanceerde apparatuur en is tot nog toe altijd afkomstig geweest uit het buitenland. Dit maakt ‘verkenning’ tot een zeer kostbare aangelegenheid.
Daarnaast is het Recht tot Verkenning niet verhandelbaar of overdraagbaar. De houder van dit recht kan er dus geen geld mee ‘maken’. Het wordt gegeven voor 2 (twee) jaren en kan maximaal voor 1 (één) jaar worden verlengd. De 600.000 hectaren die in het ‘verhaal’ van Gajadien voorkomen betreffen het Recht tot Verkenning en zijn verleend over vier verschillende gebieden verspreid over delen van Sipaliwini, Para, Saramacca en het Coroniezwamp. Het kleinste Recht tot Verkenning bedraagt 113.000 ha en het grootste 195.000. Verder komt geen van de terreinen ook maar in de búúrt van gebieden waar Iamgold of Newmont rechten over heeft.
Hok gaat ervan uit dat de VHP-er en DNA- lid, lid van de vaste DNA commissie voor NH, ook over deze informatie beschikt, maar kennelijk in zijn poging om eng politiek gewin deze informatie bewust verdraaid heeft tot verdachtmakingen en leugenachtige ‘wilde verhalen’. Deze politicus heeft deze werkwijze vaker gehanteerd in het parlement waar hij met meerjarige cijfers en statistieken trachtte de regering en met name het Ministerie van NH te besmeuren met een zogenaamde chaos die de regering Bouterse zou hebben gecreëerd in de goudsector waardoor het land miljoenen zou mislopen.
Deze leugens werden toen door andere DNA- leden snel ontmaskerd daar uit zijn eigen cijfers bleek dat die chaos reeds eerder was ontstaan en dat huidige regering die chaos juist probeert weg te werken, onder meer door instelling van de Commissie Ordening Goudsector. De nieuwe beschuldigingen heeft Gajadien dan ook niet in De Nationale Assemblee gedaan, omdat die anders met de mijnwet in de hand direct hadden kunnen worden ontzenuwd, stelt de minister.
In zijn aantijgingen richt Gajadien zich behalve op de minister van NH ook op de persoon die recentelijk zeer succesvol de onderhandelingen heeft geleid met Iamgold om te komen tot een principe overeenkomst. Het is een overeenkomst die op belangrijke punten een doorbraak betekent in het belang van Suriname, terwijl het toch door beide partijen als win-win wordt ervaren. Hiermee is een basis gelegd voor alle toekomstige overeenkomsten van deze soort tussen Suriname en buitenlandse maatschappijen.
Maar kennelijk wordt de regering onder leiding van President Bouterse geen enkel succes gegund. Minister Hok neemt in elk geval afstand van elke aantijging van het VHP-DNA- lid Gajadien en roept de gemeenschap op om zich niet om de tuin te laten leiden door dit soort leugenachtige verhalen.