Jan Gajentaan

Volgens politiek analist Jan Gajentaan mist president Desi Bouterse de boot naar het politieke midden. Dit laat hij vandaag aan GFC Nieuws weten.

“Helaas zien we de afgelopen dagen mijn voorspelling uitkomen, dat het aannemen van de amnestiewet zou leiden tot verdere polarisatie van de politieke verhoudingen is Suriname. De felle ruzies in DNA tussen oppositie en coalitie getuigen daarvan. Een bekende vakbondsleider en een ambassadeur gingen elkaar zelfs te lijf. Ook tussen Suriname en Nederland, lijkt de relatie met de dag verder te verslechteren.”

“Twee jaar geleden, toen Bouterse aantrad als president, waren de verwachtingen hoog gespannen. Ook ik was destijds ervan overtuigd dat we een nieuwe Bouterse zouden zien. Iemand die als president politieke tegenstellingen zou weten te overbruggen, in tegenstelling tot de Bouterse die we kenden van ‘de berm’: een man die de tegenstellingen altijd alleen maar aanscherpte.”

“Het begin van zijn presidentschap was hoopvol, toen Bouterse VHP-leider Santokhi benoemde tot voorzitter van de inter-Amerikaanse drugsbestrijdingsorganisatie CICAD. Maar al snel daarna, namen de gebeurtenissen een andere wending en leek het of president Bouterse zijn oren steeds meer liet hangen naar de radicale krachten in zijn eigen kamp.”

“Zo werden vele gekwalificeerde personen met een Nieuw Front achtergrond  ontheven uit hun functies, vaak onder de noemer ‘gewijzigde beleidsinzichten’. Vaak gebeurde dat ook nog zonder enig overleg met de coalitiepartners, zoals in het geval van de ontheffing van SLM Directeur Henk Jessurun.”

“Ondertussen benoemde Bouterse zijn eigen zoon Dino in een belangrijke positie bij de nieuwe veiligheidseenheid CTU. Dat was voor mij de aanleiding om een eerste keer in de pen de klimmen en een waarschuwend geluid te laten horen: ik had hier als democraat een erg slecht gevoel bij.”

“Vervolgens zagen we een wisselend beeld. Aan de ene kant, een regering die haar best leek te doen bij het verwezenlijken van nationale doelen zoals zelfstandigheid, meer eigen productie, meer woningbouw en andere zaken waarvan een ieder het eens zal zijn dat die in belang zijn van de bevolking, als ze tenminste daadwerkelijk gerealiseerd worden.”

“Aan de andere kant, werden veel  besluiten van de regering Bouterse-Ameerali  met een overval tactiek opgelegd aan de samenleving. De twee meest frappante voorbeelden daarvan zijn de plotselinge verhoging van de government take begin vorig jaar (met als gevolg een explosie van de inflatie) en recentelijk het plotseling en zonder echt overleg met betrokkenen, doordrukken van een zeer discutabele amnestiewet voor de 8 december gebeurtenissen.”

“Door deze werkwijze van de regering en van de NDP parlementariërs die de amnestiewet indienden, zijn de politieke verhoudingen in Suriname nu oververhit geraakt. Goed beschouwd, is er een opmerkelijke parallel tussen de eerste twee jaar van de Surinaamse revolutie en de eerste twee jaar van deze regering. Ook toen begon Bouterse als een man van het midden die rekening hield met diverse stromingen, maar raakte hij gaandeweg (met name in de periode eind 1981 en loop 1982) steeds meer in de ban van radicale adviseurs, met alle fatale gevolgen van dien.”

“Dat politieke beeld van toen zien we nu terug,  gelukkig tot nu toe in een mildere vorm. Gematigde krachten verlaten de regering of dreigen die te verlaten, radicale krachten nemen steeds meer de overhand. Daardoor ontstaan grote maatschappelijke spanningen. Dat is niet alleen slecht voor Suriname en de Surinamers, het verziekt ook de verhouding tussen Suriname en Nederland. Het kan niet anders of deze toenemende polarisatie zal een negatief effect hebben op de sociale en economische ontwikkeling van Suriname.”

“De president zelf is de enige die dit negatieve patroon kan doorbreken, door te kiezen voor de weg van gematigdheid en verzoening en door grote maatschappelijke  problemen op te lossen langs de weg van de dialoog, in plaats van telkens voor een overval tactiek te kiezen. Daartoe zal hij het meer radicale deel van zijn eigen partij onder controle moeten brengen en hij zal de oppositie op een heel andere wijze tegemoet moeten treden. De vraag is of het niet te laat is, nu zaken al zo ver uit de hand zijn gelopen”, aldus Gajentaan.