De politieke partijen Pertjajah Luhur en ABOP zouden zich moeten bezinnen op hun politieke toekomst. Dat laat politiek analist Jan Gajentaan weten aan GFC Nieuws vanuit Nederland. Volgens hem is er een nieuw politiek landschap ontstaan in Suriname als gevolg van het doordrukken van de amnestiewet. “In dat nieuwe politieke landschap wordt iedereen vroeg of laat gedwongen om kleur te bekennen: je bent vóór of tegen deze regering. Je bent ja-knikker of staatsvijand. Een tussenweg lijkt niet meer te bestaan”, zegt Gajentaan tegen GFC.

Volgens de analist heeft PL-leider Paul Somohardjo een zwaarwegende beslissing genomen door de amnestiewet onverkort te steunen. “ik vraag mij af of hij de consequenties daarvan wel goed heeft overwogen. Toen Somohardjo begin april terugkwam uit Indonesië, hadden velen de verwachting dat er eerst een afstemming zou plaatsvinden met andere coalitiepartijen. Maar Somohardjo werd op de luchthaven al opgewacht door enkele NDP-toppers, liet zich inpalmen en organiseerde de avond daarna een groot partij-spektakel, waardoor het leek of PL als één man achter de amnestiewet stond”.

“De ABOP had daarna geen andere keuze dan ook akkoord gaan met de amnestiewet, als ze hun posities nog wilden behouden. Daardoor is het politieke midden in feite opgeblazen, want de partijen die zich daar nog bevinden zoals BEP en DOE, zijn te klein om een vuist te kunnen maken. Ze zullen aansluiting moeten zoeken bij NF, of alsnog door de knieën gaan voor Bouterse, zoals PL en ABOP hebben gedaan”.

Gajentaan vindt dat PL en ABOP zich door deze gang van zaken in de rol van medeplichtige hebben laten manoeuvreren. Volgens hem zal ook internationaal hun reputatie eronder lijden. “Als ze samen hadden opgetrokken, hadden ze bij voorbeeld kunnen afdwingen dat het lopende 8 december-proces gerespecteerd zou worden door het parlement, om pas daarna voor de eventueel veroordeelden een gratieregeling in te stellen, onder specifieke voorwaarden. Door het overhaaste besluit van Somohardjo om de amnestiewet van de NDP te steunen, is die kans verspeeld”.

Volgens de analist begint het door hem voorspelde politieke isolement van Suriname zich nu te voltrekken, zoals blijkt uit de weigering van het EU parlement om in Suriname te vergaderen met de ACP landen. “Ik vrees, dat dit isolement een verdergaande radicalisering van de NDP tot gevolg zal hebben. Ze zullen ongetwijfeld alle anti-koloniale retoriek weer uit de kast halen en Nederland de schuld geven. Hun financiële afhankelijkheid van dubieuze sponsoren zoals het chavistische Venezuela of het dictatoriale Equatoriaal-Guinea, zal alleen maar toenemen”.

Volgens Gajentaan moeten Pertjajah Luhur en AC/ABOP al deze zaken heel goed in overweging nemen en een politieke koers bepalen. “Willen ze zich blijven opstellen als de bijwagen in een regeersysteem waarbij de grootste partij (NDP) alles bepaalt, in ruil voor wat posten en enkele persoonlijke voordelen? Denken ze dat ze daarvoor bij de verkiezingen in 2015 beloond zullen worden door de kiezer? Ik mag hopen, dat Somohardjo en Brunswijk het juiste antwoord hebben op al deze vragen”, aldus Gajentaan.