De douanedienst en de douanebond behoren geen maffiaorganisatie te zijn. Wij vinden het een toppunt van brutaliteit wanneer een douanebond van een regering eist dat die plannen om hervormingen door te voeren opgeeft. Nu heeft de douanebond een week aan de regering gegeven om een wet die de Belastingautoriteit zou oprichten, in te trekken. Wij gaan ervan uit, dat een regering wel de vrijheid heeft om zelfstandig, eventueel na belanghebbende partijen te hebben geconsulteerd, te beslissen of ze overgaat tot verzelfstandiging van een dienst. Dat is regeren, dat is een bevoegdheid en een prerogatief van een regering. Het zijn dat soort baanbrekende veranderingen die op het front van de belastingen veel verschil kunnen uitmaken.
Wij hebben hier nooit eerder gepleit voor het ontstaan van een bij wet opgerichte Belastingautoriteit die dan de Belastingdienst vervangt. Maar wij hebben wel moeite met de manier waarop de douanebond de stopzetting van de transformatie van de Belastingdienst eist. Wij hebben hier eerder gesteld en herhalen, dat de douanebond bij ons niet hoog in aanzien staat; het is geen organisatie die voorstander is van en een partner van de regering is op weg naar een integere dienst zonder corruptie.
Integendeel vinden wij, dat de douanebond een corrupte organisatie is, die de maffia-achtige situatie die heerst bij de douane in stand houdt. Het is publiek geheim, dat de douanedienst een corrupte organisatie is, waarmee wij niet zeggen, dat alle douaniers corrupt zijn. Wij zijn geen vreemden in Jeruzalem, er is een samenspanning tussen bepaalde malafide ondernemers en onderdelen van de douane om bijvoorbeeld invoerrechten te ontduiken. Ook zijn er hardnekkige geluiden over praktijken bij de uitvoer van Surinaamse natuurlijke hulpbronnen zoals hout. Wij hebben ettelijke malen genoteerd dat elke keer dat de regering een poging onderneemt om de corruptie bij de douanediensten in te dammen, de douanebond en zijn leden in het geweer komen. Want het zal betekenen einde extra illegale inkomsten. Deze illegale uitkomsten benadelen de staat en kosten burgers het leven, omdat de Staat altijd een bedelaar blijft en dan niet in staat is om hospitalen tegemoet te komen en medicijnen en medische verbruiksartikelen aan te bieden.
De douanebond is onderdeel van het grote douaneprobleem dat de regering gegijzeld houdt. Het is te vergelijken met een onuitroeibaar ziekte die niet zonder drastische middelen te bestrijden is. We herinneren ons een tegenbezoek die het Surinaamse parlement had ontvangen van een Europees land aan wie het was gelukt om de corruptie onder andere bij de politie en de douane te bestrijden. De gasten beweerden dat soms de enige oplossing is om iedereen uit de dienst te ontslaan en gewoon opnieuw met strenge normen een nieuwe dienst te rekruteren en op te zetten, nu gebaseerd om strenge ethische codes.
De regering wil de Belastingdienst die uit ambtenaren bestaat, maken tot een zelfstandige dienst, te vergelijken met de Maritieme Autoriteit Suriname (MAS) die ook eens vanuit de Scheepvaartdienst en de Hydrografische Dienst is verzelfstandigd. Ook toen gaf de Wet MAS de keuze aan de ambtenaren om binnen 2 jaren te kiezen. Men mocht kiezen voor de MAS en dan ambtenaar af zijn en vallen onder een cao. Of men kon kiezen om ambtenaar van het ministerie te blijven; dan zou men ergens op een afdeling worden geplaatst en ambtenaar van de regering blijven maar niet meer actief zijn op de verzelfstandigde afdeling. Wij weten dat de ambtenaren die de overstap hebben gemaakt naar de MAS op den duur vielen onder een goede cao en meer ruimte hebben gehad om hun gezin te onderhouden.
De douanier schijnt geen behoefte te hebben aan een goede cao en betere beloning, want de middelen die men op ‘alternatieve wijze’ maakt zijn van een heel ander kaliber. Een cao zal aan die extra middelen niet kunnen tippen. Het is niet ongebruikelijk dat regeringen onderdelen van de regering verzelfstandigen. Geen enkele kracht in het land heeft de kracht om legitiem deze overheidsbesluiten te stuiten. De douaniers eisen van de regering via de bond dat de Belastingdienst een dienst blijft die binnen de overheid valt en dat de medewerkers ambtenaren zijn die moeten vallen onder de Personeelswet. Door de externe personen die door de bond zijn aangetrokken noch door de bond zijn grondige en valide gronden aangehaald waarom de dienst niet moet worden verzelfstandigd.
Wij zouden anders tegenover de eisen van de bond staan als men niet intrekking maar wijziging van de wet zou voorstellen. Bijvoorbeeld dat de ambtenaren hun dienstjaren meenemen naar de op te zetten dienst. Wij denken dat de ambtenaren die nu bijna niet te ontslaan zijn, al worden ze gepakt op oneerlijke praktijken, bang zijn dat een strakke leiding binnen een private organisatie hen gemakkelijker zal kunnen ontstaan als ze geen ambtenaar zijn. Die angst bevestigt dat men geen gezondmaking van de dienst wil en dat men gewoon op de oude voet verder wil gaan.
De regering is slachtoffer van het corrupte systeem, waar het is voorgekomen dat douaniers systemen hebben gekraakt en gesaboteerd. De regering heeft de plicht om drastische maatregelen tegen de wantoestanden te nemen. Het bezwaar van delen van het bedrijfsleven is te verklaren maar de regering hoeft met deze gevoelens geen rekening te houden.
Het samenspannen van de douanedienst met het bedrijfsleven, die eigenlijk op een soort gespannen voet met elkaar behoren te leven, roept veel twijfels en vraagtekens op.
Om een tipje van de ijsberg te lichten citeren we een bericht uit de media om het een en ander te illustreren.
“De douanier Cedric B. is maandag aangehouden door het Justitieel Interventie Team. Hij is ingesloten. Een andere douanier die ook aangehouden was, is na verhoor heengezonden. Cedric B. wordt in verband gebracht met een Turkse crimineel, die in juni in de kraag is gevat. De Turk is een belangrijke spil in een groot internationaal opererende crimineel netwerk, dat zich onder andere met de illegale drugshandel en witwaspraktijken bezighoudt.”