“Mijn hele lichaam begon te trillen. Het was alsof de grond onder mijn voeten verdween.” Zo omschrijft de Oostenrijkse Doris Grünwald (27) het moment dat haar wereld instortte nadat ze voor het eerst bloed had gegeven. Niet omdat ze ziek was, maar omdat ze biologisch niet verwant bleek te zijn aan het koppel waarvan ze al haar hele leven dacht dat het haar ouders waren.

Haar moeder Evelin Grünwald (51) was op 31 oktober 1990 bevallen in het universitair ziekenhuis van Graz. Omdat er complicaties waren, besloten de artsen een keizersnede uit te voeren. En daarbij werd Evelin onder volledige narcose gebracht. 20 uur lang was ze buiten strijd.

Grove nalatigheid

En in die tijdspanne zou haar baby omgewisseld zijn. Het gezin trok met de aanklacht naar de rechtbank en kreeg daar nu gelijk. De rechter kende Doris en haar ouders voor de “grove nalatigheid” van het ziekenhuis een schadevergoeding van 90.000 euro toe. Het ziekenhuis zelf betwist dat de omwisseling bij hen gebeurde en suggereert dat die ook later en op een andere plek gebeurd kan zijn. Maar daar gaat de rechtbank dus niet in mee.

Wie haar ouders dan wel zijn, weet Doris nog altijd niet. En ook Evelin en haar man hebben geen idee wat er met hun biologische kindje gebeurde. Het ziekenhuis bood vorig jaar nog aan 200 vrouwen die rond dezelfde tijd in het ziekenhuis werden geboren en hun moeders een gratis DNA-test aan, maar slechts 30 gingen op dat aanbod in. En bij hen bleek alles normaal te zijn.

Doris doet nu zelf ook opnieuw een oproep naar vrouwen die haar biologische moeder kunnen zijn. Want ze wil haar leren kennen, zeker nu ze zelf moeder is geworden. “Eerst wilde ik die ‘andere’ niet ontmoeten, maar hoe meer tijd er verstreek, hoe groter het verlangen werd. Wie is ze? Hoe ziet ze eruit? Heb ik nog broers of zussen? En zijn er erfelijke aandoeningen waar ik moet van weten? Zeker voor mijn kinderen vind ik dat een belangrijke vraag.”

Evelin steunt haar. “Het nieuws was een ongelofelijke schok voor ons allemaal”, zegt ze. “Ik hoef het eigenlijk niet te weten, maar als mijn kind graag weet waar ze vandaan komt, zal ik haar daarbij helpen. Want wat er ook gebeurt, niets zal ons kunnen scheiden. We zullen altijd moeder en dochter blijven. Dit kind is het beste wat me ooit is overkomen en niets kan daar iets aan veranderen.”

Beroep

Het ziekenhuis heeft al aangekondigd in beroep te gaan tegen de uitspraak. Met het argument dat de rechtbank niet kan aantonen dat het omwisselen effectief in het ziekenhuis gebeurde. “Doris kwam te vroeg ter wereld en had een erg laag geboortegewicht. Zij was de enige op dat moment.”(HLN.be)