Door met slechts één helft van het brein te slapen, kunnen dolfijnen lange perioden waakzaam blijven.
Dat schrijven marienebiologen van de National Marine Mammal Foundation donderdag in het online tijdschrift PLOS ONE.
Deze belangrijke eigenschap zorgt er niet alleen voor dat dolfijnen adem kunnen blijven halen aan de oppervlakte en zo niet verdrinken, maar ook dat ze tot wel vijftien dagen alert kunnen blijven.
De biologen kwamen achter het bestaan van de karaktertrek doordat de zeezoogdieren hun plaatsbepalingssysteem via echolocatie constant kunnen blijven gebruiken. Op die manier kunnen de dolfijnen hun omgeving bijna perfect in de gaten houden.
De onderzoekers bestudeerden twee tuimelaars, een mannelijke van 26 jaar en een vrouwelijk exemplaar van 30. De man vertoonde geen vermoeidheidsverschijnselen voor een periode van vijf dagen. Het vrouwelijke dier kon het wel vijftien dagen volhouden en presteerde elke dag evengoed.
Hoeveel langer ze het vol had kunnen houden, is niet bestudeerd omdat het onderzoek slechts vijftien dagen duurde.
Het experiment werd uitgevoerd in een speciaal geprepareerd drijvend hok in een zwembad. De dolfijnen moesten eerst de omgeving leren kennen om zo te leren waar zich bepaalde objecten bevonden. Door gebruik te maken van echolocatie – de typische klikgeluiden die de dieren maken – kunnen ze uitvinden hoe hun omgeving eruit ziet.
De onderzoekers gebruikten ook nep-objecten (fantoomobjecten) door met onderwaterluidsprekers de geluiden die de dolfijnen uitstootten, te veranderen, zodat het leek alsof op veel grotere afstand dan mogelijk was in het zwembad, iets gebeurde.
Elke keer als een dolfijn een extra fantoomobject opmerkte, moest het dier op een speciale knop drukken, iets wat de dolfijnen dus dagenlang probleemloos konden.
Het bestaande idee rond de evolutie van het slapen met slechts een helft van het brein, werd toegeschreven aan de mogelijkheid om te kunnen blijven ademen aan de oppervlakte van het water, nu is daar dus een reden aan toegevoegd, namelijk dat waakzaamheid er mogelijk ook een belangrijke rol bij speelde.
(nu.nl)