Wat was de kans op uitsterven voor de dinosaurussen zo’n 66 miljoen jaar geleden? Japanse onderzoekers berekenden dat amper dertien procent van de aardoppervlakte voldoende rijk is aan koolwaterstof voor zo’n massavernietiging. De meteoriet die het einde van de dino’s inluidde, stortte net op zo’n voor hen rampzalige plek neer. Brute pech dus, schrijft HLN.be.

De prehistorische beesten zouden 65-66 miljoen jaar geleden mogelijk niet uitgestorven zijn, was de meteoriet van, naar schatting, negen km diameter ingeslagen op zowat eender welke andere plaats op onze planeet.

Op 87 procent van de aardoppervlakte zou de inslag misschien niet de massale uitroeiing van dino’s tot gevolg hebben gehad, volgens Kunio Kaiho en Naga Oshima van de Tohoku Universiteit in Japan.

Het kolossale stenen gevaarte stortte te pletter op het Mexicaanse schiereiland Yucatán, dat dus – helaas voor de dino’s – tot de dertien andere procent van de aarde behoorde. Een enorme klap moet het geweest zijn: de inslagkrater bij Chicxulub was maar liefst 180 km breed en 20 km diep.

De concentratie van koolwaterstoffen in de rotsen was er zo hoog dat de in de lucht vrijgekomen roet- en sulfaatdeeltjes wereldwijd afkoeling en droogte veroorzaakten. Er kwamen tsunami’s en aardbevingen van, over heel de planeet. De zon werd verduisterd door het stof, de temperatuur op aarde zakte met tien graden Celsius. Niet alleen de dino’s – die volgens sommige paleontologen al langer in verval waren – kenden zo een abrupt einde: 75 procent van alle zee- en landdieren stierf uit.(HLN.be)

Foto: Detlev van Ravenswaay Artistieke weergaven van de Chicxulubkrater.