Diana Pokie heeft de terugroepingsactie van de BEP ogenschijnlijk succesvol kunnen stuiten. De kortgedingrechter heeft haar lidmaatschap van de BEP en De Nationale Assemblee namelijk geheractiveerd. Het zal uiteindelijk slechts een pyrrusoverwinning blijken. Pokie zal op termijn gedoemd zijn om de confrontatie met de BEP in rechte te verliezen.

Naar ik uit betrouwbare bron heb mogen vernemen is Pokie in haar verzoekschrift voor een drietal ankers gaan liggen. Ik baseer de navolgende analyse vrij op de niet nader geverifieerde juistheid van deze informatie.

Drie ankers

Diana Pokie heeft eerstens bepleit dat A Combinatie (hierna: AC) niet conform de statuten is ontbonden en dat de bevoegdheid tot royement door de BEP daardoor onrechtmatig is geschiedt (alleen AC zou hiertoe bevoegd zijn);

Diana Pokie heeft vervolgens bepleit dat de zaak, gegeven de aard van het conflict, naar de bodemrechter wordt verwezen, teneinde deze de gelegenheid te geven om de zaak in alle rust ten finale te bepalen.

Diana Pokie heeft bepleit dat, indien de kortgedingrechter de mening zou zijn toegedaan dat de BEP de samenwerking met AC wel op de juiste wijze zou hebben beëindigd, het royement door de BEP in ieder geval niet op de rechtens correcte wijze is geschied (wijze van in kennis stellen; in acht nemen fatale termijnen, beroep etc). Laat ons deze drie vorderingen aan een nadere inspectie onderwerpen.

AC is niet conform de statuten ontbonden en bestaat in rechte dus nog.

Deze vordering regardeert niet de persoon van Pokie maar de relatie tussen twee rechtspersonen, t.w. de BEP en AC. Dat de consequentie van hun onderlinge juridische verhouding van directe van invloed op de maatschappelijke en juridische status van mevrouw Pokie is, machtigt haar daarom nog niet automatisch om naar, wat wij in vakjargon een ‘constitutieve oordeel’ noemen te gaan hengelen. En al helemaal niet in een kortgedingprocedure. En toch ontslaat dit mij niet van de verplichting om mijn mening dienaangaande aan u kenbaar te maken.

Bestaat A Combinatie in rechte nog?

Brunswijk heeft een aantal malen als zijn overtuiging uitgesproken dat de rechtspersoon AC nog in tact is en rechtens dus de enige instantie, die voornoemde assembleeleden zou mogen terugroepen. Het Centraal Hoofdstembureau zou dus, aldus de Ronnie Brunswijk, een enorme blunder hebben begaan door het verzoek van de BEP te honoreren. Heeft Brunswijk misschien een punt?

De proclamatie van AC gaat terug tot 5 februari 2005. Op deze datum zijn de drie constituerende partijen, t.w. Abop, Seeka en BEP een samenwerkingsovereenkomst aangegaan. Doel van deze samenwerking: gezamenlijke deelname aan de verkiezingen van mei 2005. Aldus is geschied. De samenwerking had een looptijd van vijf jaar en is met wederzijdse goedkeuring in maart 2010 min of meer stilzwijgend verlengd met het oog op de verkiezingen van mei 2010.

Wij moeten ons goed realiseren dat wij ‘im Grunde‘ te maken hebben met drie autonome verenigingen op wie, krachtens vigerend burgerlijk recht de rechtsfiguur ‘De Vereniging’ van toepassing is. Dit houdt in dat partijen enerzijds de vrijheid en het zelfbeschikkingsrecht hebben om zelf uit te maken welke ge – en verboden zij zichzelf wensen op te leggen: de afspraken mogen anderzijds onder geen enkele beding de redelijkheid – en billijkheidsgrens, die ten grondslag ligt aan het gehele civiele rechtsverkeer, overschrijden. Zo zal een overeenkomst die stelt dat partijen de overeenkomst onder geen enkel beding eenzijdig zouden mogen beëindigen, stuiten op genoemde redelijk – en billijkheidsgrens.

Welnu: de BEP heeft in een schrijven van 19 oktober 2010 aan de combinatiepartners Abop en Seeka te kennen gegeven, dat zij de samenwerkingsovereenkomst per ommegaande voor beëindigd beschouwt. Getuige de latere gedragingen van de leiding van De Nationale Assemblee, mag worden aangenomen dat er een kopie van dit beëindigingschrijven is ontvangen en als feitelijk correct geaccepteerd.

Onder deze omstandigheden en bij het uitblijven van een substantiële onderbouwing door Abop en Seeka mag ervan worden uitgegaan dat de samenwerkingsovereenkomst inderdaad rechtsgeldig is beëindigd. Tevens mag worden geconcludeerd dat de BEP haar zelfstandigheid als autonome politieke organisatie, functionerend binnen en buiten de DNA, heeft herwonnen. De stelling dat AC in rechte nog bestaat moet als onjuist en onhoudbaar worden afgeserveerd.

De rechter zal deze vordering evenwel op een andere grondslag hebben verworpen: een dergelijke vordering behoort niet tot het werkterrein van een kortgedingrechter. Een rechter in kortgeding is, gegeven de systematiek van de wet, niet bevoegd om dit type uitspraken in rechte te doen. Voor dit type vorderingen hoor je je bij een bodemrechter te melden. De kortgedingrechter spreekt dus een ‘niet-ontvankelijkheid’ van mevrouw Pokie uit of – iets vriendelijker! – verwijst de zaak naar de bodemprocedure.

Terzijde: ik spreek liever over DE DNA dan over DNA. De afkorting DNA(zonder lidwoord) is internationaal al meer dan zestig jaar uitbesteed en refereert aan lichaamsmateriaal. Een en ander geldt mutatis mutandis voor de afkorting NL(nationaal leger): in het internationale rechtsverkeer heb je het over NEDERLAND! De afkorting NLS zou wat mij betreft dan ook beter op zijn plaats zijn.

De zaak hoort in een bodemprocedure thuis en kan niet in een kort geding worden beslecht.

Ik heb hierboven bepleit dat het dispuut tussen de BEP en de Abop Pokie slechts indirect regardeert en dat zij ten aanzien van deze onderlinge verhouding tussen deze rechtspersonen bijgevolg geen individuele actie in huis heeft. Zij is, als ik het goed heb, geen lid van het hoofdbestuur van de BEP de Abop of AC. Zij zal echter wel kunnen ‘meeliften’ met het verweer van de BEP die als gedaagde een procespartij is. Ik heb tevens aangegeven, dat ook zonder het verzoek van Pokie de kortgedingrechter vanwege de vast te stellen relatie BEP-Abop zich in ieder geval gedwongen zou zien om de zaak naar ‘de bodem’ te verwijzen. De verwijzing naar de bodemrechter vloeit dus rechtstreeks uit de aard van het conflict voort en zou daarom ook zonder het verzoek van mevrouw Pokie hebben plaatsgevonden.

Het royement door de BEP is niet op een rechtens correcte wijze geschiedt.

Ik vermoed dat mevrouw Pokie met en door deze vordering de voorlopige slag(maar niet de oorlog!) heeft gewonnen. Als ik goed ben ingelicht – en ik claim dit te zijn – is er statutair in het royementstraject van de BEP een beroepsprocedure met fatale termijnen ingebouwd. Welnu: als bestuursorgaan heb je je te schikken naar de termen, vervat in deze procedure. Het is duidelijk dat de BEP, uit ongenoegen over de eigengereide gedragingen van mevrouw Pokie, zich heeft laten verleiden tot het veronachtzamen van dit ‘ontslagtraject’.

Wat de BEP zich, in haar ‘eagerness’ om aan de in haar ogen ongerijmde situatie een eind te maken, onvoldoende heeft gerealiseerd, is dat ingekorte ‘ontslagtrajecten’ altijd het sluimerende risico van ‘vormfouten’ met zich meebrengen. ‘Passion inflames the mind and blinds the understanding’: door zich aan de blinde emoties over te geven en zich niet aan de zelfgeformuleerde beëindigingsvoorschriften te houden, heeft de BEP zich lelijk aan haar eigen vingers verbrand. Brandwonden overigens zonder blijvende schade en dus zonder nawijsbare littekens. Maar hoe groot is nu eigenlijk de kans dat Pokie de bodemprocedure uiteindelijk succesvol afsluit? Ik acht deze kans eerlijk gezegd verwaarloosbaar klein en wel om de volgende redenen.

Desi Delano Bouterse

De president van de Republiek heeft zich na de laatste reshuffeling van zijn regering, met zoveel woorden, uitgelaten over de samenstellende delen van zijn coalitie. De coalitie, zo stelde hij, bestaat vanaf nu uit drie partners: de Mega Combinatie, de Volksalliantie en de Abop. Hij gaf tevens aan dat hij in De Nationale Assemblee rekent op dertig coalitieleden.

Met deze constatering heeft de heer Bouterse publiekelijk willen aangeven dat hij definitief afscheid heeft genomen van de BEP (inclusief Diana Pokie en Walter Ajaiso) en Nieuw Suriname en dat deze partijen vanaf dat moment definitief geen deel meer uitmaakten van zijn regeringscoalitie. De gedragingen van de coalitie binnen de DNA hebben deze visie bekrachtigd: de leden van de BEP en Nieuw Suriname hebben alle voorzitterschappen van de parlementaire commissies moeten inleveren. Deze worden krachtens ongeschreven recht enkel en alleen door leden behorende tot de coalitie voorgezeten.

Reactie Pokie

Na de ‘coming out’ van de president, heeft Pokie zich met zoveel woorden bij de pers gemeld. Desgevraagd gaf zij te kennen zich niet te kunnen verenigen met de zienswijze van president Bouterse. Zij stelde dat het staatshoofd verkeerd geïnformeerd cq. geadviseerd moest zijn en dat zij en Ajaiso er in ieder geval van uitgaan nog steeds tot de coalitie te behoren. Er kon naar haar mening dus geen sprake zijn van dertig maar van tweeëndertig coalitieleden. Zij gaf verder te kennen een verzoek te hebben ingediend om op korte termijn door de president ontvangen te worden. Insteek van dit gesprek zou zijn om de president persoonlijk van haar zienswijze te overtuigen.

Politieke zelfmoord

Wie zich in een situatie, waarbij de partij die je vertegenwoordigt uit de coalitie wordt gezet, op een dergelijke wijze opstelt, kan naar mijn bescheiden mening niet langer aanspraak maken op de kwalificatie: goed, betrouwbaar en volwaardig partijlid. Verondersteld mag worden dat de statuten van de BEP, ‘goed gedrag’ toch echt als minimum vereiste stellen, om als volwaardig partijlid te mogen functioneren. Kortom: met deze willens en wetens gekozen en gedemonstreerde gebrek aan elementaire politiek inzicht hebben Pokie en Ajaiso, in ieder geval in relatie tot de BEP, naar mijn mening politieke zelfmoord gepleegd. Zij hebben de BEP, in een voor deze partij cruciale fase van haar bestaan en in een voor deze partij fundamentele kwestie, een dodelijke dolksteek toegebracht. Van de partij eisen dat zij daarna nog als ‘volwaardige en betrouwbare geloofsgenoten’ worden beschouwd is in deze toch echt een brug te ver. Zo zit het verenigingsleven op deze aardbol echt niet in elkaar.

Hoe nu verder

Het zal u misschien vreemd in de oren klinken, maar de rechter heeft met het vonnis in kortgeding het royement van Pokie en Ajaiso eerder versneld dan vertraagd. Wat de rechter in essentie tegen de BEP heeft gezegd is dit: u hebt u niet aan de ontslagvoorschriften gehouden. U hebt daardoor onacceptabele procedurefouten(vormfouten) gemaakt. U hebt, ik noem maar wat, in strijd met de reglementen het ontslagschrijven niet in tweefout en niet gewaarmerkt, naar mevrouw Pokie verstuurd. Het door u beoogde rechtsgevolg is daardoor logischerwijze uitgebleven. Wat u van de BEP moet doen is u heel simpeltjes aan uw eigen voorschriften houden en de ontslagprocedure opnieuw opstarten en deze op de letter in uitvoering brengen. In de bodemprocedure zal de rechter dan vervolgens uitmaken of er inhoudelijk rechtsgeldige redenen zijn om het, volgens u ‘duurzaam ontwrichte huwelijk’, rechtens te beëindigen.

Inmiddels – we schrijven maandag 27 augustus – heeft de BEP gemeend een contra kortgeding te moeten instellen. Insteek van dit kort geding: de uitspraak van de rechter zou ten aanzien van het royement van Pokie en Ajaiso onduidelijk zijn cq. te veel twijfels oproepen: de BEP zou willen weten of het royement van de twee nu wel of niet geldig is verklaard.

Je moet er maar op komen: de BEP heeft dus een mogelijke constructie in het vizier, waarbij het royement wel rechtsgeldig zou zijn verklaard (voorwaarde voor terugroeping!), de zaak vervolgens door het Centraal Hoofdstembureau zou zijn geaccordeerd, en Pokie en d Ajaiso desondanks, vanwege een rechterlijk bevel, namens de BEP in de DNA zouden kunnen aanblijven. Het antwoord op de vraag wat de rechtsgrond van een dergelijk besluit van de kortgedingrechter dan zou moeten zijn geweest, mag de BEP lekker zelf beantwoorden. Mijn advies aan de BEP luidt heel simpeltjes: ‘stop wasting your time and start putting your act together.’

Advies aan de BEP

Afrondend zou ik het hoofdbestuur van de BEP de volgende adviezen willen meegeven:

Verlies geen tijd met het bevechten van de uitspraak van de kortgedingrechter.

Zorg voor een, overeenkomstig de statuten en reglementen van de BEP, rechtens correcte terugroeping.

Zorg ervoor dat de terugroeping, inclusief de goedkeuring door het Centraal Hoofdstembureau, correct is afgerond op het moment dat de bodemprocedure begint.

Ga, na de zekere overwinning in de bodemprocedure, serieus een dialoog met de groep- Pokie aan.

Bedenk bovenal: it’s not about you, it’s about the party, it’s about the BEP; it’s about the people you represent.

Wellicht ten overvloede: ‘passion inflames the mind and blinds the understanding.’
Guno Rijssel