Vandaag is het internationale vrouwendag en het thema is eigen kracht. Ik wens alle vrouwen een fijne dag toe, maar bovenal veel bezinning over hun rol als moeder, vrouw en pionier in de maatschappij.
Ook aan de mannen vraag ik deze dag te overdenken en na te gaan wat de vrouw voor hen betekent en welke ondersteuning de vrouw geeft in het behalen van een succesvolle carrière. Veel vrouwen offeren zichzelf op om hun man te ondersteunen om carrière te maken waardoor, vrouwen vaak achter blijven in hun eigen ontwikkeling.
Een moeder, een schoonmoeder, een dochter een kleinkind… allemaal prachtige mensen die een waardigere plek verdienen in onze maatschappij.
Er is daarom een herdefiniëring nodig over de kijk die mannen op vrouwen hebben in de samenleving, o.a. als het gaat om de plaats van de vrouw binnen de politiek en op het gebied van de seksualiteit beleving. Voornamelijk op het gebied van de onheuze bejegening van vrouwen zal er een drastische verandering moeten komen. Aan het begin van deze week werden wij opgeschrikt over de resultaten van een internationaal onderzoek over het schrijnend aantal gevallen van seksueel misbruik van vrouwen. Ook binnen de Surinaamse samenleving baart dit gegeven ons grote zorgen.
Mannen die zich vergrijpen aan kinderen en mannen die slachtoffers wijs willen maken dat zij er zelf om vroegen om misbruikt te worden. Het aantal daders van seksueel misbruik wordt steeds jonger. Er zullen meer inspanningen verricht moeten worden voor zowel de groep van daders als voor slachtoffers om het tij te keren.
Vrouwen zullen hun stem meer moeten laten horen op de plekken waar hun boodschap de gehele samenleving bereikt. Er zal meer seksuele voorlichting gegeven moeten worden aan kinderen om ze heel jong reeds bewust te maken van hun lichaam, de lichamelijke ontwikkeling en de seksualiteitsbeleving van jong en oud.
Wat kunnen kinderen verwachten op het gebied van seks en wanneer is een kind er klaar voor om seksueel actief te worden? Deze voorlichting is voor jongens en meisjes noodzakelijk.
Jonge kinderen moeten signalen en handelingen die daders uitzenden kunnen herkennen en vertalen naar ongewenst en voor hen ontoelaatbaar gedrag. Het vrij kunnen praten over seksualiteit zonder dat kinderen door volwassenen voor gek verklaard worden moet tot het verleden behoren.
De wijze waarop volwassenen met seksualiteit om gaan verdient ook grote aandacht. Goed voorbeeld doet volgen. Als volwassenen zich blijven gedragen alsof seks vies is, alsof zij geen seks hebben en geen seksuele voorlichting geven aan hun kinderen, hebben daders vrij spel in het plegen van seksueel misbruik. Voor daders van seksueel misbruik wordt het zo heel gemakkelijk gemaakt om zich te vergrijpen aan onwetende, naïeve, onschuldige kinderen of tieners die zichzelf op een gebrekkige wijze hebben voorgelicht met alle gevolgen van dien.
Niet alle ouders nemen hierin hun verantwoordelijkheid. Sommige ouders laten onbewust de voorlichtingstaak liggen of nemen aan dat de juffrouw op school voorlichting geeft. Dit is een illusie! Durf een gesprek met uw kind aan te gaan over zijn seksuele ontwikkeling en leer uw zoon of dochter ook hoe het zich presenteert op het gebied van seks. Duikt uw dochter met elke jongeman de koffer in of leert zij keuzes maken en eisen te stellen aan de jonge man die zijn geloofsbrief aanbiedt?
Seksuele bewustwording is ook belangrijk voor jong en oud om ook het aantal alleenstaande ouders terug te dringen. Het komt vaak voor dat man en vrouw nog niet eens over het ouderschap hebben gesproken, terwijl de vrouw intussen al zwanger is. Of seks wordt als lust ervaren, terwijl man en vrouw nog geen verkenning hebben gedaan of er met elkaar mogelijkheden zijn voor een serieuze duurzame relatie.
Dit zijn enkele oorzaken waardoor moeders op een gegeven moment alleen achter blijven met een kind en met de verantwoordelijk om voor een kind te zorgen.
Het kind is in deze de grootste verliezer. De vicieuze cirkel wordt niet doorbroken zo ook de taboe op seks. Alleenstaande moeders met kinderen en vaders met meerdere relaties die in vele gevallen geen verantwoordelijkheid nemen voor de zorg van hun kinderen blijven een voortkabbelend verschijnsel binnen onze samenleving.
Wellicht is de tijd aangebroken voor maatschappelijke discussies over deze onderwerpen met als doel andere handelingsalternatieven te zoeken om duurzamere oplossingen te zoeken voor man, vrouw en kind.