Live nieuws en radio streams uit Suriname!


Home » Surinaams nieuws » De hiërarchische structuur van de Nederlandse wetgeving

De hiërarchische structuur van de Nederlandse wetgeving

Net als alle overige landen is de Nederlandse wet onderhavig aan de vigerende afgesloten mondiale convenanten, ook wel gentlemen agreement genoemd. In het bijzonder de EU-richtlijnen, waar Nederland deel van uitmaakt.
Indien een land betreffende convenant heeft ondertekend is haar wetgeving hieraan ondergeschikt. Dit en nog andere zaken zijn door de heer Tjauw-A-Hing behoorlijk door elkaar gehaald. Vandaar in onderstaande een nadere toelichting.
Een formele wet is herkenbaar aan het woord ‘wet’, het komt tot stand door de Koning, minister (portefeuille houder van desbetreffende wet), 1e en 2e Kamer (Staten Generaal). Een materiële wet kan door een minister in stemming worden gebracht in de 2e Kamer. Dit soort wetten worden besluiten genoemd.
Daarna volgt Provinciale wet, Provinciale verordening, Gemeentelijke verordening, Keur van Waterschappen, Reglementen Branche organisatie en als laatst Bedrijfsregels.
Voor alle hierboven genoemde geldt dat een hogere wetgeving voor een lagere wetgeving gaat, dus mag de uitwerking van een lagere wet niet in strijd zijn met een hogere wet. Deze hiërarchie is ook binnen de formele wet terug te vinden, bijvoorbeeld de Grondwet versus Verkeerswet.
Hetgeen de heer Tjauw-A-Hing heeft verwoord: “Een wet in formele zin is een gezamenlijk besluit van de regering en Staten-Generaal volgens een grondwettelijke procedure.
Ieder besluit van een daartoe bevoegd overheidsorgaan dat algemeen verbindende voorschriften bevat, kan worden beschouwd als een wet. Ook niet algemeen verbindende (formele) wetten van regering en Staten-Generaal gezamenlijk zijn wetten. Ook gewoontes en uitspraken van rechtsprekende instanties (jurisprudentie) zijn een bron van het zogenaamde formele recht. ”.
Dit soort zaken zijn met behulp van Google op te zoeken en terug te vinden in Wikipedia, maar zijn vaak niet volledig. Dus ook niet in het artikel Parlement & politiek. Indien een rechtenopleiding wordt gevolgd, wordt er meer op de materie ingegaan.
Als ex-beleidsmedewerker Milieuzaken en student Milieurecht kan ik over dit onderwerp nog meer schrijven, echter publiceer ik alleen zaken die voor het algemene publiek toegankelijk zijn.
Ik zeg niet dat de informatie die door de heer Tjauw-A-Hing is gepubliceerd, compleet onzin is. Ik zeg alleen dat hij zaken door elkaar haalt. Bijvoorbeeld recht en wet zijn totaal andere onderwerpen. Een rechter kan nooit op de stoel zitten van de wetgever en vice versa, maar kan dit wel toetsen en de hoogste rechtelijke macht kan een uitspraak doen.
Dit fenomeen wordt jurisprudentie genoemd en wordt door lagere rechtbanken gebruikt als leidraad voor een soortgelijke zaak. Hetzelfde geldt voor uitspraken van het Europese Hof. Maar zijn absoluut geen wetten.
Ter afsluiting wil ik de lezers meegeven dat de artikelen van de heer Tjauw-A-Hing wel degelijk informatie bevatten waarover nagedacht is.
Robbie Mohansingh