Live nieuws en radio streams uit Suriname!


Home » Surinaams nieuws » Dagcolumn: De schijnheiligheid van de gedragscode

Dagcolumn: De schijnheiligheid van de gedragscode

De media hebben melding gemaakt van een gedragscode voor de verkiezingen, waar alle partijen achter zouden staan. Er zou volgens die gedragscode niet op etniciteit en persoon worden gespeeld. De gedragscode zou in een speciale bespreking van partijen met en op uitnodiging van president Bouterse zijn vastgesteld.

De voorzitter van het Onafhankelijk Kiesbureau (OKB), mr. Van Dijk-Silos, die tevens advocaat van Bouterse (!) én pleitbezorgster van de zelfamnestiewet is, was lovend over de gedragscode. Ik ging op zoek naar de schriftelijke tekst van de gedragscode. Tot mijn verbazing bleek die, anders dan de indruk die in de paarse staatspropaganda was gewekt, niet te bestaan. Er bestond helemaal geen gedragscode! Als lezer voelde ik mij belazerd.

Brave oppositie?
De verwarring rond de gedragscode werd in de hand gewerkt door publiekzwijgen en conformisme van de meeste hele en halve oppositiepartijen. Wordt Suriname een land van brave oppositie?!

Een enkel half-oppositielid riep: we moeten na de verkiezingen misschien samen kunnen regeren. Maar de president is staatsrechtelijk gezien geen partij als het gaat om afspraken tussen politieke partijen. De NDP -voorzitter mag aanzitten met collega-partijvoorzitters. De president moet, zonder gekleurde pet op, binnen zijn grondwettelijke bevoegdheden, het land besturen. Als de functie van president gebruikt wordt om partijpolitiek te bedrijven, dan is er sprake van machtsmisbruik.

Integriteitscrisis

Het centrale vraagstuk in deze verkiezingen is de integriteitscrisis van het openbaar bestuur. Het is geen strijd om het kampioenschap van goed bestuur, maar een David-versus-Goliath gevecht tegen de volledige, dictatoriale degradatie van de staat Suriname. Het is in voetbaltermen gesproken een degradatiewedstrijd.

De staat wordt nu geleid door mensen met een internationaal strafblad en mensen die verantwoordelijk zijn voor ernstige mensenrechtenschendingen als foltering en moord. De onafhankelijkheid van de rechterlijke macht en grondwet zijn met de zelfamnestiewet onder de voet gelopen. Alle checks-and-balances van staat zijn sluipend min of meer gedemonteerd. De cultuur van de straffeloosheid heeft ruim baan gemaakt voor megacorruptie. De Trias Politica is verworden tot Trias Monolithica.

Een gedragscode tekenen met mensen die daarvoor verantwoordelijk zijn maakt hen ethisch salonfähig. Het belemmert de democratische oppositie om in volle omvang en detail, inclusief het aanklagen van foute politici en bestuurders, de integriteitskwestie te agenderen.

Hypocrisie
De president-hoofdverdachte heeft tot nu toe niet zijn lasterlijke beschuldigingen tegen de vijftien slachtoffers van 8 december 1982, als zouden die samenzweerders zijn in een coup met de CIA, ingetrokken. Hij laat systematisch de democratische oppositie verenigd in V7, haatdragend afschilderen als ‘handlanger van het buitenland’. Zíjn gedragscode is niets meer dan hypocrisie, schijnheiligheid.