Live nieuws en radio streams uit Suriname!


Home » Surinaams nieuws » Buurtomwonenden hoek Corantijnstraat verliezen kort geding

Buurtomwonenden hoek Corantijnstraat verliezen kort geding

Voor allen die van meet af aan belangstelling toonden voor deze zaak, woonwijkbewoners en toekomstige klagers, en aan politici en justitiabelen, wordt hierbij de volgende info vrijgegeven:

Inleidend

Het mag als bekend worden verondersteld, dat buurtomwonenden van de hoek Corantijnstraat/ Mr. J. Lachmonstraat zich enorm hebben verzet tegen de bouw nabij die verkeerskruising van een kolossaal winkelgebouw van drie bouwlagen.

Reeds in augustus 2013 was er schriftelijk bezwaar aangetekend bij de toenmalige directeur van Openbare Werken afdeling Bouw (dhr.L.K). Kort daarna werd bedoelde directeur ontheven uit zijn functie, nadat hij de verleende bouwvergunning verstandig genoeg had ingetrokken omdat er o.a. geen buurtonderzoek was gepleegd en het verkeer het niet zou toelaten dat een kolossaal winkelpand nabij die gevaarlijke verkeerskruising zou verrijzen.

De naam van de nieuwe eigenaar van het pand c.q. de naam van de aanvrager van de bouwvergunning mochten niet bekend gemaakt worden door de afdeling Bouwvergunningen.

Maar in maart 2013 was de aanvankelijk eerste bouwvergunning verleend nog voordat de winkelvergunning was verleend die in augustus 2013 werd ingetrokken na aangetekend schriftelijk bezwaar van de buurtomwonenden.

Pas media juni 2014 konden de buurtomwonenden de eigenaar van het belendend pand waarop het winkelgebouw zou verrijzen achterhalen en pas toen werd hen zijn naam en intenties bekend. Hoewel hem door de buurtomwonenden werd gezegd dat hij volgens bestemmingsplan aldaar geen winkelgebouw mocht opzetten , zei hij dat het maar een klein gebouw ergens in de hoek zou worden. Voor de rest zei hij arrogant dat wetten hem niet interesseren en zo mogelijk bereid was om bijna de helft van de woonbuurt op te kopen.

De man is kwestie Wu Guo Sheng heeft de Chinese nationaliteit en zou zijn vergunningsaanvragen doen via een Stichting Jing Feng die naar Surinaams recht zou zijn opgericht.

De winkelvergunning werd al heel snel verleend door het ministerie van Handel & Industrie, maar vreemd genoeg op persoonlijke naam van de eigenaar en niet op naam van de stichting, en ook nog op het woonadres van een de buurtomwonende eiser in kort geding. Let wel, niet op het adres waar het winkelgebouw zou verrijzen.

De bouw

Ondanks herhaald bezwaarschrift in juni 2014 aan de minister van OW en daarna begin meerdere brieven in augustus en september 2014, werd op 4 sept 2014 het bezwaarschrift tegen intrekking van de bouwvergunning ingediend namens de Stichting – nadat er 1 jaar lang de bouwvergunning niet werd verleend- door een prominente invloedrijke Surinaams -Chinese zakenman.

Het bezwaarschrift werd zo snel in behandeling genomen, een aantal schriftelijke adviezen werden in raptempo uitgebracht door enkele overheidsdiensten, o.a. afdeling Verkeer van OW, afdeling Ruimtelijke Ordening en de brandweer.

Een novum in die opsomming van adviesverleners die eisers in kort geding volslagen onbekend was, was het uitgebrachte schriftelijk advies, enkel getekend door de ondervoorzitter van de Districtsraad Paramaribo, tevens adviseur van de huidige minister van OW, dhr. J.L., die allen positief adviseerden om de bouwvergunning voor dat groot winkelpand (vermoedelijk met op de bovenste verdieping een appartementencomplex-juncto opvangcentrum kennelijk om nieuwe Chinese buitenlanders onderdak te bieden) wel te verlenen.

Reeds de volgende dag op 5 september 2014 werd de bouwvergunning verleend. Maar van enig buurtonderzoek c.q., gepast reageren op de bezwaarschriften en andere protestbrieven van buurtbewoners, onderzoek of navraag, is hoegenaamd geen sprake geweest. Dat respect werd niet opgebracht, klagers werden diametraal genegeerd!

De bouw van dat gigantisch winkelpand zou er moeten komen, kennelijk koste wat kost. Een laatste maar tijdig beroep op het ministerie van OW reeds op de dag dat de eerste bouwlatten werden geslagen, via enkele afdelingsambtenaren van Bouwtoezicht – en vergunning, om te bevorderen het bouwontwerp dusdanig te doen aan te passen opdat het woongenot tot op zekere hoogte gewaarborgd kon blijven, werd niet gehonoreerd.

Zo enorm hoog en zo dicht tegen de muur van de buurtomwonenden zou zo’n kolossaal winkelgebouw de facto niet zonder meer opgezet mogen worden. Heel wat bouwpuin enz. komt terecht op perceel van buurman. Want dat is geen gebouw met afmetingen van een gemiddeld woonhuis.

In de verleende bouwvergunning staat dat slechts bijkans 64 % van het perceeloppervlakte bebouwd zou mogen worden. Maar reeds bij aanvang van de bouw kon elke voorbijganger zien dat bijna 90 % van de oppervlakte van het perceel bebouwd zou worden. Openbare Werken zag dat ook, maar greep helaas niet in. Het ministerie sloot de ogen en stond toe dat de wettelijke bepalingen overtreden konden worden.

Ook bij betonstortwerkzaamheden voor zulk een groot en zwaar gebouw waren ambtenaren van het ministerie OW in geen velden of wegen te bekennen.

Maar wat de reden is geweest waarom er geen nieuwe bouwvergunning werd verleend aan die Stichting in de periode 12 augustus 2013-tot begin 2014, is in het duister gebleven omdat “Openbare Werken” als gedaagde ter rechtszitting, daarop niet wilde ingaan.

De Staat (OW) heeft de rechter niet aangetoond dat de bouwvoorwaarden zouden zijn herzien, of dat het bouwontwerp zou zijn aangepast, of dat de eindhalte van de spoorlijn Para-Poelepantje tegenover het winkelgebouw niet meer aldaar zou worden opgezet, dat de verlening van de (nieuwe) bouwvergunning zou rechtvaardigen.

Het advies om de bouwvergunning wel te verlenen werd mede getekend door het hoofd afdeling Verkeer van OW (hr. HW) die ook zitting heeft in de Commissie Spoorlijn Para-Poelepantje.

Inmiddels is op zaterdag 18 april 2015 de hoogste top van de bouw van het aankomend winkelgebouw bereikt onder het hijsen van de Surinaamse vlag en veel knalvuurwerk en werd de betonstorting van de 3e bouwlaag- (appartement-opvangcentrum) aangevangen.(zie foto).

Argumenten

De eisers in kort geding ( gedupeerde buurtomwonenden) hebben via hun advocaat getracht via de rechter gedaan te krijgen 27.01.2015 de bouw op te schorten of te stoppen totdat een technische commissie van deskundigen het bouwontwerp nader zou hebben bestudeerd en advies hebben uitgebracht aan de kantonrechter om het bouwontwerp dusdanig aan te passen opdat in de verdere toekomst het broodnodige woongenot niet zo ernstig geschaad zou worden.

Immers een centraal punt in het spoedeisend belang is de aanstaande enorme schade aan het woongenot van de omwonenden. Die zouden nauwelijks van de opkomende zon kunnen genieten, aanmerkelijk minder windstroom hebben en veel minder licht door de enorme grootte van het winkelgebouw.

Maar meneer Wu Guo Sheng en zijn vele mede appartementsbewoners zullen over een paar maanden wel kunnen genieten van datgene dat van een andere op inhumane onbillijke en arrogante wijze werd afgepakt van de buren .

OW heeft ter zitting met ‘ drey ai” aangevoerd dat het gebouw van een der eisers even hoog zou zijn als het winkelgebouw in aanbouw. De kantonrechter vergezeld van griffier en de advocaten, kwam zich persoonlijk ter plekke overtuigen van die bewering en afmetingen van het winkelgebouw, de bouwoppervlakte, en de verwachte schade aan het woongenot.

Eisers hebben aangetoond dat het bedoeld perceel werd uitgegeven voor bebouwing en bewoning. Bestemmingswijziging zijdens gedaagden ontbrak, en door eisers werd erop gewezen dat achteraf, tijdens of na de bouw verkregen bestemmingswijziging onrechtmatig is c.q. nietig is, temeer bestemmingswijziging aleer de verlening van de bouwvergunning doorgaans wordt aangevraagd en verleend.

Gedaagden

Het ministerie van OW en de Chinese eigenaar van het winkelpand hebben niet ontvankelijk verklaring van de vorderingen van eisers gevorderd en de schade aan het woongenot betwist. Anders konden we niet verwachten.

Vooral niet dat men in reconventie kwam opzetten dat een der eisers de bouwplek zou hebben betreden en Chinese bouwvakkers zou hebben bedreigd , bovendien etensresten van honden en faeces zou hebben gegooid naar de bouwplek.

Aan de kantonrechter vertelde Wu Sheng dat hij – “dat”- had- gehoord- van zijn arbeiders. Hij had verstandig genoeg nagelaten om een klacht bij de politie in te dienen, want hij, met zijn vele arbeiders, zouden die leugen dan moeten bewijzen. Maar ja, iets gemeens moest bedacht worden (vermoedelijk door zijn advocaat ) om ter zitting verweer te kunnen plegen. Laten we hopen dat men zich niet meer op dat bedroevend laag niveau zal begeven.

Een andere gedaagde het ministerie van Handel en Industrie bij monde van haar directeur ( M.T) vertelde aan de rechter dat er intussen al zoveel zakenpanden zijn aan de Mr. J.Lachmonstraat en delen van Zorg & Hoop, waardoor hij het helemaal geen slecht idee vond de winkelvergunning wel te verlenen. ( maar in casu het gaat om het rustige deel van de woonwijk Zorg & Hoop waaronder ook de Corantijnstraat, alwaar het pand formeel staat geregistreerd).

De directeur van min H&I vond het bezwaarschrift van eisers ingediend bij de minister van H & I, niet zo duidelijk, vertelde hij aan de rechter. Hij heeft evenwel niet ontkend dat het bezwaarschrift van gedupeerde rechtzoekenden er wel was, maar hij het niet nodig vond om eisers even te bellen of aan te schrijven om verduidelijking te vragen, zulks in het kader van behoorlijk bestuur. Met de royale en snelle verlening van winkelvergunningen worden woonwijken deels verpest.

Zo straks zullen dependances en filialen van overheid en particuliere diensten niet meer vlot kunnen decentraliseren wegens ernstig gebrek aan locaties. Maar daar liggen de verleners van vergunningen kennelijk helemaal niet wakker van.

Vermeldenswaard is dat dankzij het gedoogbeleid van de Dienst Arbeidsinspectie en de Milieu & Gezondheidsdienst MGD ( bij Hinder/ Overlast) de bouw lange tijd op niet reguliere tijden van heel vroeg in de morgen tot bijkans 19.00 uur werd gedoogd, en geen merkbare verificatie van de klacht noch verder enige ingrijpen, waardoor de bouw een enorme voorsprong kon nemen.

Er is gewerkt door de bouwvakkers en een aantal Surinaamse zgn. jobwerkers, alsof hun leven ervan afhing, zulks met het oog op de vordering van rechtzoekende eisers om de bouw stop te zetten. Vele duizenden die dagelijks langsrijden zullen kunnen bevestigen dat in heel hoog tempo gewerkt werd. De bouw ging gepaard met heel veel overlast/lawaai. Vaker moest de politie het werk stilleggen op verzoek van gedupeerden, ook op de zondag.

De vorderingen van eisers( buurtomwonenden) zijnde , schort de bouw op of stop de bouw voor herziening bouwontwerp ter voorkoming van grote schade aan het woongenot, is op 12 maart 2015 afgewezen.

De kantonrechter ging ook geheel voorbij aan de aangetoonde onrechtmatige verlening van de bouwvergunning/ overtreden van bouwbepalingen en liet na de werking van de verleende vergunningen op te schorten of nietig te verklaren wegens ondeugdelijkheid.

Helaas is de kantonrechter daarbij voor het grootste deel van de meegegaan met het zwak verweer en argumenten van gedaagden.

De rechter vond dat verwachtbare en opkomende schade aan het woongenot met meer bewijs zou moeten zijn aangetoond( tijdens het proces niet gemakkelijk want de bouw van het winkelgebouw nog niet is voltooid . Moeten we pas de schade opmetingen aantonen als het gebouw kant en klaar voltooid is? Want doen we dan nog aan het gebouw? Dan is er geen spoedeisend belang meer!) en vond de grondslag van de vordering van eisers beetje zwak. Ook de tegenvordering van de winkeleigenaar werd afgewezen.

Dienstig om de lezers te informeren is dat:

a) zowel enkele coalitie- als oppositieleden hun vingers niet wilden branden aan deze zaak, voordat het kort geding zou dienen. Coalitielid A. Misiekaba had reeds zijn misnoegen geuit in het Parlement( 30.07.2014) , dat het zo rommelt op “Openbare Werken”.

b) er tal van soortgelijke grote winkelbouwprojecten zijn gestart, waartegen via de media en via het DNA-lid C. Breeveld protest werd aangetekend.

c) Dat de huidige minister van OW zelf heeft verklaard in een bouwkwestie in de wijk “De Boerbuiten”, dat een onbevoegde persoon op zijn ministerie de bouwvergunning had getekend.

d) Dat onlangs een gestarte bouwproject tegenover CBB-kantoor Burgerzaken aan de mr. J. Lachmonstraat, pas na vele maanden werd stopgezet, want pas toen kwam Openbare Werken tot de ontdekking dat de Chinese bouwaannemer zonder bouwvergunning werkte(volgens DWT-online)

Een pikant detail is dat op gegeven moment de toegang tot informatie zowel bij de ministeries Openbare Werken als bij Handel & Industrie bijna onmogelijk werd gemaakt omdat de klager eerst zou moeten beschikken over het aanvraagnummer van de vergunning, om dan aan informatie te kunnen komen. Transparantie en behoorlijk bestuur werd niet mogelijk.

Voormalig directeur van OW (dhr. LK) heeft een der eisers per email gewaarschuwd niet te pogen om aan info te komen achter zijn rug om bij zijn ambtenaren. ( kennelijk uit vrees dat een ambtenaar zich zou kunnen verspreken).

Onze Overheid van wie vooral behoorlijk bestuur wordt verwacht, stak zich in een groot harnas en maakte ze zich vrijwel ontoegankelijk, reageerde gewoonweg niet op e-mails of protestbrieven van gedupeerde buurtomwonenden.

Van de klagers werd wel verwacht dat men het Advertentie Blad Suriname(ARS) zouden hebben moeten inkijken om tijdig hun bezwaar in te dienen. Maar als je niet weet c.q. niet op tijd kon achterhalen, wat de naam van de aanvrager is, wordt het schier onmogelijk op tijd bezwaar aan te tekenen c.q. dat bezwaar ruim te formuleren.

Duidelijk wordt dat het rechtzoekenden in soortgelijke zaken ontzettend moeilijk gemaakt wordt om aan informatie te komen en daarboven op zij in hun rechten genegeerd of gediscrimineerd worden.

Tenslotte moet ook niet voorbijgegaan worden aan hetgeen prominenten uit de Chinese groep zelf aan de media hebben verklaard dat enorme bedragen in valuta worden neergeteld om de benodigde vergunningen ( inclusief bescherming?) te bemachtigen.

Vonnis

De gronden waarop het vonnis is gestoeld, wekt heel veel bevreemding ( totaal voorbijgaand aan heel wat harde argumenten van eisers) vinden een aantal juristen die argumenten en het vonnis hebben bestudeerd. Volgens de advocaat van de afgewezen eisers, is het vonnis ook nog apert onjuist.

Inmiddels is er hoger beroep aangetekend, de behandeling daarvan kan wel nog lang duren. Dan is het winkelgebouw al lang af en het verenigd doel de buitenlandse winkelier en Overheid is bereikt. Deze zaak was zeker niet bedoeld om eens in Hoger Beroep te gaan dienen vanwege het spoedbelang van gedupeerden.

De bouw van dit gigantisch winkelgebouw is met terzijdestelling van alle argumenten en rechten , zonder buurtonderzoek en zonder behoorlijk bestuur, en zonder geringste schroom, doorgedrukt. Zie nogmaals de verlening van de bouwvergunning binnen 24 uur na bezwaar, want pas na 1 (een ) jaar na intrekking aanvankelijke bouwvergunning liet dhr. Wu Sheng bezwaar aantekenen bij OW.

Elke volgende gedupeerde in de nabije toekomst zal door dat onbehoorlijk bestuur en dergelijke vonnissen worden ontmoedigd en mogelijk bijna kansloos gemaakt als rechtzoekende.

Er is zoveel meer te vertellen aan het volk van Suriname, o.a. hoe de gevoelens meningen en scherpe kritieken van wijkbewoners en anderen waren. Mogelijk komt dat een andere keer. Nuttige informatie die de afgewezen gedupeerde rechtzoekenden verder kan helpen, is welkom.

Natuurlijk kijken de gedupeerden er naar uit of de president van Suriname, de verleende vergunningen zal intrekken en deze niet wel riekende zaak als een waarachtige ‘’kruistochter’’ zal doorprikken, het onbehoorlijk bestuur van de ministeries zal veroordelen, het bouwontwerp drastisch zal laten aanpassen opdat het woongenot van gedupeerden in redelijke mate gewaarborgd blijft.

Want de verkeerssituatie zal enorm drukker worden in de komende jaren nabij dat kruispunt, en protest tegen toenemend asociaal gedrag van de winkelbewoners zal tot de mogelijkheden behoren, met alle risico’s van dien.

Meneer Wu Sheng heeft immers reeds laten zien een totaal verkeerde start te maken in de beginnende buurverhoudingen ondanks het beroep op hem, maar ook via de politie en de overheidsdiensten.

Een winkelier die zich al vroeg heeft laten kennen lak te hebben aan wet en recht en de taal van het beschikbare grote geld verkondigt. Wat lokt hij daarmee uit?

De getroffen buurtomwonenden