Alle Surinamers kunnen een bijdrage leveren voor de beschrijving of bijschrijven van de Surinaamse Geschiedenis. Daarbij moeten de bronnen voor die beschrijving of bijschrijving, nader aan een grondig onderzoek worden onderworpen, nog voordat met het beschrijvende gedeelte begonnen kan worden.

Het gaat om het algemeen beeld van het stukje geschiedenis, van de aanloop, het verloop en uiteindelijke fatale mortale afloop en gevolgen van de Surinaamse binnenlandse oorlog. De raadpleger moet weten binnen welk context zijn of haar canonieke geschiedenis moet worden geplaatst. Het is dus van belang dat zonder een duidelijke context, die feitelijk de ‘‘Achilleshiel” is van het canon, dat de gebeurtenissen onbegrepen zullen blijven. Dit gezegde is afgeleid van de Griekse held Achilles.

Als kind werd Achilles door zijn moeder in de rivier de Styx gedompeld, waardoor hij onkwetsbaar zou worden. Zijn moeder hield hem echter bij zijn hiel vast, wat ervoor zorgde dat dit deel van zijn lichaam niet door het magische water geraakt werd. Achilles stierf dan ook op het slagveld door een pijl die in zijn hiel werd geschoten. Tegenwoordig wordt iets een achilleshiel genoemd, wanneer iets een kwetsbaar gedeelte is in een verder onkwetsbaar ogend geheel.

De Eerste Surinaamse Binnenlandse Oorlog(ESBO)

Wat de beschrijver niet moet willen is dat bij de algemene beschrijving van de ESBO dat de achilleshiel van de canon niet begrepen wordt, dus begint die met het grondig zoeken naar en verzamelen, vastleggen en natrekken van alle valide informatie over en van artefacten en andere nog steeds stille getuigenissen daarvoor.

Suriname was in de 16de, 17de, 18de en 19de op het Zuid-Amerikaanse vasteland een wingewest van Nederland en later ook van andere mogendheden, die in de 20ste eeuw zijn onafhankelijkheid kreeg. Een in 1980 uit de hand gelopen conflict met militaire vakbondsrebellen, een arrogante minister-president, een onbekwaam aangestelde legeraanvoerder als legerofficier, een zich pedant gedragende attache en als klap op de vuurpijl een rellenleider uit de binnenlanden, waren de ingrediënten mixture voor de aanloop tot de binnenlandse oorlog in het verlengde van een militaire coup in Suriname. De binnenlandse oorlog die uitbrak tussen Paramaribo en het Binnenland, staat bekend als de ESBO te Moi Wanna.

Man tot man gevecht

Beschrijving van de successen

De moorden

De coups

Onafwendbare Oorlog

Roem, Eer en Buit?

1975 tot 1987.

De Eerste Surinaamse Binnenlandse Oorlog(ESBO)

In het kader van zulk onderzoek, of nader onderzoek is het gewenst de sporen van de geschiedenis nimmer te wissen; hoe pijnlijk zulks situatie voor betrokken daders of nabestaanden van slachtoffers, ook moge zijn.

Voor de historiciteit is het van belang dat de fysieke sporen, ook die uit het collectieve geheugen blijven als onbetwiste bewijslast van datgene dat is verleden, om lering te trekken hoe zaken anders kunnen worden aangepakt, al was het maar om herhaling van een volgende ESBO te voorkomen.

Nogmaals geschiedenis zal zich nimmer laten herschrijven, dat is een feit. Wat wel kan is bijschrijven of beschrijven of onbeschreven laten. Herschrijven kan niet, omdat dat gene dat is geschiedt, zich niet kan laten herhalen!

A.H.Tjauw-A-Hing\tjauwa@gmail.com