De wereld is een global village
De wereld wordt met de dag kleiner. Via lucht- en zeestromen zijn wij met elkaar verbonden. Via het internet kunnen wij alle ontwikkelingen op deze aardbol van minuut tot minuut op de voet volgen. Elke avond volgen wij wat allemaal in Syrië of in Mali plaatsvindt. Wij kunnen via internet alle prijzen van alle goederen op deze aardbol op dagbasis in kaart brengen.
De handelaren weten precies hoe de prijzen van goederen op de wereldmarkt fluctueren. Gelukkig dat ik nu ook een heel klein beetje gebruik kan maken van de internetfaciliteiten. Toen ik op school ging (ook andere leeftijdgenoten) hadden wij geen calculators; wij hadden geen computers en televisiestations in Suriname, maar wel enkele radiostations.
De bioscopen floreerden. Een bokswedstrijd konden wij een keertje in de bioscoop bekijken. De wereld is in een stroomversnelling beland. Politici en beleidsmakers die de mondiale ontwikkelingen niet op de voet blijven volgen, gaan de boot missen en zullen zich vooral bezigheden met de verkoop van aardappelen, uien, knoflook, suiker, sari’s en salwaars. Om de achterban zoet te houden, zullen zij regelmatig voetbalwedstrijden organiseren en cadeautjes uidelen. Zij gaan goedkope prefabwoningen laten bouwen (die niet geschikt zijn voor Suriname). Hun geestelijke bagage is anno 2013 te gering om een ontwikkelingsvisie te ontwikkelen.
Dure benzineprijs in Suriname
Op maandagavond 26 augustus 2013 keek ik naar RTV (kanaal30). Ik zag de presentator van het programma “In huis” een gesprek voeren met twee leden van de Surinaamse Padie Boeren Associatie (SPBA) t.w.: de heren G.Birdja en H.Oemraw. Als Nickeriaan heb ik mij altijd bezig gehouden met de rijstbouw. Ik heb zelf ook in de modder moeten ploeteren, in de periode toen er bijna alles met hand gedaan moest worden. Het handmatig planten, handmatig oogsten, handmatig dorsen. In de jaren 1965/’66 kwam er een kentering in de rijstbouw (in de polders van Nickerie). Het verbouwen van rijst werd veel makkelijker. De combine heeft haar intrede gedaan; de Groene Revolutie was ook in de polders niet meer te stuiten.
De bezielde energie (handenarbeid) werd voor een groot deel overgenomen door onbezielde energie (machines). Wat een verlichting voor de rijstboeren in Suriname in het algemeen, maar in het bijzonder voor de rijstboeren van Nickerie. De vrouwen en kinderen werden ontlast van het zware werk. Met de introductie van de mechanische rijstbouw betekent tegelijk dat de productiekosten ook enorm gestegen zijn. Een belangrijk component van de productiekosten is de benzine. Zonder benzine kunnen de vliegtuigen, tractoren, bulldozers, combines en pellerijen niet gedraaid worden.
Nickerie te duur voor stedelingen
Als Nickeriaan ga ik regelmatig naar mijn geboortedistrict Nickerie. Mijn laatste bezoek aan Nickerie was op zaterdag 1 juni 2013. Die avond heb ik een lezing gehouden in hotel Concord met als titel:” 140 jaar Hindostaanse immigratie”. Ik heb ruim 50 liters unleaded gebruikt voor mijn trip (de afstand van Paramaribo naar Nieuw-Nickerie is 237 km). Alleen aan benzine heb ik ongeveer 240-250 SRD uitgegeven.
Ik kon ook met de bus gaan en het zou mij veel minder kosten, maar in Nickerie zou ik geen eigen vervoer hebben. Elke keer wanneer ik ga tanken, denk ik weer aan de periode (Venetiaan/Sardjoe) waar ik veel minder (SRD 2.50) betaalde voor een liter unleaded. Ik begrijp ook dat de overheid geld nodig heeft om de huishouding draaiende te houden. Met deze dure benzineprijzen (governement-take van SRD 2.00) gaan wij de productie niet op gang kunnen brengen.
Hendrik Setrowidjojo is ongeschikt als minister
De laatste maanden voert de minister van LVV een zware propaganda voor LVV. De agrariërs (rijst-, groente- en veeboeren) worden continu getraind. Op de begroting van LVV is er aardig wat geld opgebracht voor trainingen en dat geld moet opgemaakt worden. Minister H.Setrowidjojo is verantwoordelijk voor het agrarisch beleid in Suriname. Hij zwijgt in alle talen om over de benzineprijs te praten in het parlement. In het parlement staat hij bekend als “Willen de Zwijger”. Hij heeft het er steeds over dat Suriname de agrarische schuur van het Caribische gebied moet worden.
Met deze dure benzineprijzen worden de productiekosten erg hoog en onze concurrentiepositie is in gevaar. Minister Hendrik Setrowidjojo is de reizende minister van LVV (gaat naar China, Cuba, Venezuela, Duitsland etc.). Zijn buitenlandse reizen hebben geen resultaten opgeleverd voor de agrarische sector. Minister Hendrik Setrowidjojo durft geen jaarverslagen te publiceren. Zijn voorganger drs.S.Raghoebarsingh heeft tussen 2005-2010 keurig de jaarverslagen gepubliceerd en ook toegankelijk gemaakt voor de Surinaamse burgers.
Benzineprijzen van enkele landen
Ik ben op het internet gaan kijken. In onderstaande tabel kunnen de lezers de benzineprijzen van enkele landen in de regio volgen.
Benzineprijs
| Land | Gallon US$ | Per liter US$ | Per liter SRD |
| Suriname | ———— | ———— | SRD= 4.95 |
| Guyana | US$=4.07 | US$=1.07 | SRD= 3.58 |
| Venezuela | US$=0.34 | US$=0.09 | SRD= 0.30 |
| Equador | US$=1.95 | US$=0.51 | SRD= 1.71 |
| VS | US$=3.34 | US$=0.80 | SRD= 2,68 |
| Brazilie | US$=5.05 | US$=1.33 | SRD=4.45 |
| Aruba | US$=4.40 | US$=1.16 | SRD=3.98 |
| Bolivia | US$=2.98 | US$=0.88 | SRD=2.95 |
| Een gallon is 3.785( afgerond 3.8 liter). Koers US$=SRD 3.35 | |||
Enkele Europese landen en ook enkele landen van Zuid-Amerika hebben heel hoge benzineprijzen, maar Suriname kan de benzineprijzen verlagen naar het niveau van Guyana of VS, omdat wij nu voldoende geld binnenkrijgen uit de olie- en goudsector.
Surinamers zijn brave burgers
Enkele jaren terug had de regering Venetiaan/Sardjoe de benzineprijs verhoogd van SRD 2.00 naar SRD 2.50. De automobilisten, de buschauffeurs, productiebedrijven, landbouwers, truchouders en SKY radio en televisie, met die korte meneer, waren niet te spreken.
Intussen is de benzineprijs naar het niveau van bijna SRD 4.95/5.00 per liter gebracht. De burgers houden zich heel rustig. In de Verenigde Staten betalen de consumenten SRD 2,68 per liter. In Suriname betalen wij bijna SRD 5.00. Als brave burgers houden wij ons heel koel; de PLO-leden vinden alles fijn.
De subsidie die de bushouders krijgen kan nooit toereikend zijn, maar de leden vinden dat de voorzitter van de PLO een heel goede job doet. Elke dag horen wij hoe goed het gaat met de republiek Suriname. Ondanks al die mooie verhalen betalen wij veel meer voor onze benzine dan de mensen in bijv. de VS, Guyana, Brazilië,Venezuela, Equador, Aruba en Bolivia.
Rijstboeren worden zoet gehouden met mooie verhaaltjes. De heren H.Oemraw en G.Birdja van de SPBA zijn de stem des roepende in de woestijn. In het verleden konden zij heel makkelijk de vice-president J.Ajodhia en later R.Sardjoe telefonisch bereiken en de problemen, de rijstbouw rakende, voorleggen. Deze twee heren hebben altijd een open oor voor de SPBA (de vertegenwoordiger van de hardwerkende rijstboeren) gehad. Volgens meneer H.Oemraw van de SPBA kan hij de huidige vice-president Robert Ameerali niet bereiken; brieven worden door het kabinet van de VP niet beantwoord. Deze vice-president is zeer onvriendelijk tegenover de boerenorganisatie, de SPBA.
Rijstboeren worden in hun eigen vet gebakken
In de afgelopen 3 jaren (25 mei 2010 tot heden) hebben de rijstboeren 6 keren ingezaaid en geoogst. Een eenvoudige rekensom leert ons dat er per seizoen gemiddeld 25.000 ha ingezaaid is. Per ha consumeert de rijstbouw 165 liter diesel (bron: SPBA).
De dieselprijs is vanaf 25 mei 2010 extra verhoogd met ongeveer SRD 2.00. In geld uitgedrukt betalen de rijstboeren per ha (165 x SRD 2,00)= SRD 330 extra per ha. Per seizoen hebben de boeren extra betaald aan diesel 25.000x SRD 330=SRD 8.250.000,00. In 6 seizoenen is dat geworden 6x SRD 8.250.000=SRD 49.500.000,00 (meer dan 49 miljoen SRD). De rijstboeren hebben in 3 jaar ruim 49.5 miljoen SRD extra betaald aan benzine (diesel) en wat krijgen zij van de overheid terug. De rijstboeren worden in hun eigen vet gebakken.
De SPBA- bestuursleden H.Oemraw en G. Birdja moeten niet alleen in het programma “In Huis” hun beklag deponeren, maar bij de overheid die verantwoordelijk is voor het agrarische beleid. De minister van LVV, de heer Hendrik Setrowidjojo en de beleidsadviseur Salam Somohardjo moeten aangesproken worden. Een man met een ULO-diploma kan onmogelijk een agrarisch beleid ontwikkelen. Het is geen kunst om sari’s en salwaars uit India te halen, maar de kunst is om de agrarische sector tot grotere hoogte te brengen.
Hardeo Ramadhin
In de rubrieken ‘Ingezonden/ Aangeboden’ stelt GFC een ieder in de gelegenheid om een eigen mening of visie te geven op alle actuele ontwikkelingen en/of relevante onderwerpen. Stukken die geplaatst worden komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de visie en/of de mening van de redactie. De redactie heeft het recht om de stukken wel of niet te plaatsen, in te korten of te redigeren, zonder de mening en/of visie van de inzender aan te tasten. Er worden alleen stukken geplaatst die behoudens een ieders verantwoordelijkheid voldoen aan wat gesteld wordt in de Surinaamse wetgeving.