PARAMARIBO, 28 mrt – Suriname staat op het punt op grote schaal arbeiders te importeren. Dat het zover kon komen, ligt vooral aan kortzichtigheid. Dit zegt Martin Schalkwijk, hoogleraar Sociale Verandering & Ontwikkeling. Opeenvolgende regeringen hebben verzuimd op tijd te zorgen voor opvang door onder meer studiemogelijkheden. De huidige regeerders maken daar geen uitzondering op. Suriname betaalt een duizelingwekkend hoge prijs.

Er is nu een waaier aan beroepen waar het barst van de vacatures. Het is het gevolg van gebrek aan beleid voor de lange termijn. “Dat is onze zwakte. We grijpen steeds naar het buitenland voor de oplossing van onze problemen”, zegt Schalkwijk tegenover de Ware Tijd. Op verschillende momenten in de geschiedenis is dit ook gebleken. Naar gelang de behoefte, waren er importgolven van onder meer Guyanese en Haïtiaanse gastarbeiders.

Het blijkt dus een cyclus. Want het is weer zover. Binnenkort arriveren zo’n dertig artsen en verpleegkundigen uit Cuba. Minister Michel Blokland van Volksgezondheid bekijkt nu ook een aanbod van verpleegkundigen uit de Filippijnen. Ook voor de bouw wordt al uitgekeken naar gastarbeid. Schalkwijk heeft de indruk dat Suriname’s ontwikkelingsvisie nooit is afgestemd op de eigen bevolkingspolitiek. “We hebben geen visie over wat onze kracht is en wat te doen om doelen te bereiken.”