SERIEUS!? / Ivan Cairo
Ik krijg hoe langer hoe meer de indruk dat de regering geniet van haar impopulariteit en de negatieve kritiek uit de samenleving. De ene – in de ogen van de bevolking – foute beslissing na de andere wordt genomen.
Het friends & family-beleid ligt onder vuur en wanneer zoontjelief vraagt om te worden ‘gediplomatiseerd’ in Miami, trekt de president niet resoluut een streep door die wens van zijn zoon, maar hij laat King Albert lekker aan de slag gaan om Sjano in het buitenlandbeleid te accommoderen.
De regering zal de samenleving haarfijn moeten komen uitleggen wat de staatsgevaarlijke activiteiten van Asawini zijn waarvoor ze zo bang is
Dat King Albert, een doorwinterde diplomaat, zich hiervoor kennelijk schijnt te lenen slaat alles. Hoe verkoop je dit aan de samenleving? Is de pre-nationale dialoog, waarbij vrijwel alle deelnemers de president aan het verstand hebben proberen te brengen dat hij moet stoppen om ongekwalificeerde personen in belangrijke overheidsfuncties te benoemen, voor niemendal geweest? Heeft de president daar niks uit geleerd?
Als klap op de vuurpijl kregen we ook nog de aanhouding van een mondige activiste met de Nederlandse nationaliteit. In eerste instantie werd Asawini met haar krasse tong opgepakt en achter slot en grendel geplaatst omdat ze ergens in een goudveld een vat smeerolie zou hebben gestolen tijdens een confrontatie met goudzoekers ter plekke.
Daags daarna duikt een ministeriële beschikking op waaruit moet blijken dat de verblijfsvergunning van deze vrouw sinds 16 maart is ingetrokken. Volgens de beschikking vormt ze een gevaar voor de nationale veiligheid. In deze neem ik het de autoriteiten hoogst kwalijk dat ze bijna drie maanden lang een “terrorist” in ons midden hebben gelaten. Onverantwoordelijker dan dit kan niet.
Staatsgevaarlijk verklaard op 16 maart en men laat de dreiging tot 28 mei vrij rondlopen? Geen wonder dat de vraag rijst waarom de aanhouding pas is gevorderd nadat Asawini zich onbeschoft heeft gedragen tegen een minister. Voor zover ik weet behoort onbeschaafdheid niet tot terroristische of staatsgevaarlijke daden of handelingen. De regering zal de samenleving haarfijn moeten komen uitleggen wat de staatsgevaarlijke activiteiten van Asawini zijn waarvoor ze zo bang is.
Behalve dat ze zich met deze openlijke, maar klungelige intimidatie onsterfelijk belachelijk maakt, zorgt ze er zelf voor dat ze steeds minder populair wordt. Dus moet ze niet meer klagen wanneer burgers kritiek leveren op haar (wan)beleid. Ba suku, ba feni, ba tyari!.