De Australische Ashleigh Barty, winnares van Roland Garos in 2019, heeft zaterdag 10 juli voor het eerst in haar loopbaan Wimbledon gewonnen. De nummer één van de wereld was in de finale met 6-3, 6-7 (4), 6-3 te sterk voor de Tsjechische Karolina Pliskova, de mondiale nummer dertien.

Destiny fulfilled @AshBarty is our new Ladies' Singles Champion #Wimbledon pic.twitter.com/Yeh7wldDuv

— Wimbledon (@Wimbledon) July 10, 2021

Voor de 25-jarige Barty, die in de tweede set met 3-1 leidde en bij 6-5 voor toernooiwinst mocht serveren, is het de tweede grandslamtitel. De Australische was op Wimbledon nog nooit verder dan de vierde ronde gekomen.

In de eerste drie games pakte Pliskova geen enkel punt en ook de vierde game moest ze aan Barty laten. Barty kwam in de tweede set met een break voor te staan, maar Pliskova won na een 3-1-achterstand drie games op een rij. Barty mocht op 6-5 in de tweede set voor de wedstrijd serveren, maar het draaide uit op een tiebreak. Daarin liet de Tsjechische haar beste tennis zien.

In de beslissende set liep Barty opnieuw uit naar 3-0. Na 1 uur en 56 minuten benutte ze haar eerste wedstrijdpunt; Pliskova sloeg een backhand in het net. In de laatste game kreeg Pliskova nog een breakpoint.

"Well done, Ash, you're a legend!"

Alternative commentary for @ashbarty's winning moment, Hugh Jackman style #Wimbledon | @RealHughJackman pic.twitter.com/crHP1d2F6O

— Wimbledon (@Wimbledon) July 10, 2021

Vijftig jaar geleden was het de Australische Evonne Goolagong die haar eerste titel op Wimbledon won en ook in 1980 de sterkste was op het gras van Wimbledon.

Volgens Barty is het ‘een wonder’ dat ze zaterdag op Wimbledon won. ‘Ik realiseerde me net, toen ik met mijn team sprak, dat ze me niet alles hebben verteld. Het feit dat ze niet alles hebben gezegd, geeft wel aan dat de kansen niet in mijn voordeel waren’, zei Barty over haar herstelperiode. ‘Het is een wonder en het is ongelooflijk om het toernooi te hebben kunnen spelen zonder pijn te voelen. De kansen waren statistisch veel lager dan ik dacht. Eigenlijk was het een blessure die twee maanden nodig zou hebben. Maar, ik word omringd door het meest formidabele team dat er is. Ik heb ze al mijn vertrouwen gegeven, wetende dat ze er alles aan doen om niet aan mijn lichaam te twijfelen. En ik heb het dit toernooi waargemaakt.’