Terwijl Bouterse en Brunswijk tijdens een persbriefing, evenals Wijdenbosch op een andere gelegenheid, de samenleving willen doen geloven dat de coalitie gebaseerd zou zijn op ideologische afstemming, komen de PL en BEP met verklaringen uit die diametraal hiervan verschillen.

Wijdenbosch beweerde dat de Pertjajah Luhur (PL) geen interesse in de ontwikkeling van het land zou hebben getoond, maar slechts belangstelling voor het invullen van functies. De PL zou een onbetrouwbare partner zijn, en er is daarom afgerekend met verraad en chantage. ‘De moor heeft zijn werk gedaan, de moor mag nu gaan’, reageerde Somohardjo, verwijzend naar het presidentschap van Bouterse en de amnestiewet.

Ook zou Simons als voorzitter van het parlement zijn gekozen door verraad van de ABOP van Brunswijk met als beloning overwaardering qua posities ten opzichte van de PL. De BEP bevestigt in een uitgegeven verklaring dat de ABOP hoog verraad zou hebben gepleegd onder meer door het uit handen hebben gegeven van het Vicepresidentschap.

Tevens zou Brunswijk de BEP hebben verloochend door in het parlement voor de omstreden amnestiewet te stemmen. De zienswijzen van de PL en BEP impliceren dat de coalitie gevormd en in stand gehouden is door koehandel, omkoperij, en verraad, en dat de assembleeleden die hieraan kritiekloos hebben meegewerkt zich als willoze volgelingen moeten hebben opgesteld en dus medeplichtig zijn. De waarheid zal ergens in het midden liggen.

Morele verdeeldheid

Aan de amnestiewet zou PL hebben meegewerkt in de hoop dat men berouw zou tonen, maar integendeel kwam arrogantie in de plaats daarvan. Voor Bouterse is de amnestiewet een gepasseerd station. Ofschoon de amnestiewet een product is van de rechtsgang die vanaf 1975 is ingezet, zal deze laatste opmerking niet prettig hebben geklonken in de oren van de betreffende rechtzoekenden daar het rechtsproces nog gaande is.

Deze manier van aanpak is eveneens niet bevorderlijk voor de zo fel begeerde nationale verzoening en natievorming. En dat geldt evenzo voor het feit dat verschillende politieke partijen politieke munt hieruit hebben proberen te slaan en dat nog steeds proberen te doen.

Hopelijk wordt de schriftelijke handreiking van Henri Behr alsnog aangegrepen om een zinvol gesprek tussen alle betrokkenen in dezen op gang te krijgen, aangezien emotionele bevrediging alleen door de naakte waarheid verkregen kan worden.

Een vonnis alleen zal de naakte waarheid niet onthullen, en zonder onthulling van de naakte waarheid zal onze samenleving moreel verdeeld en hopeloos verscheurd blijven vanwege de angst om dit onderwerp vrijelijk in het openbaar te bespreken. Het jarenlange wachten en alle inspanningen zullen dan tevergeefs blijken.

Dr. Roy I. Bhikharie

Voorzitter