Door Benjamin S. Mitrasingh
Het is nog volstrekt onduidelijk wie de ‘eigenlijke’ opdrachtgever is voor de plaatsing van de bronzenkop van Lachmon op het Brasaplein in Nieuw Nickerie. De geschiedenis van deze bronzenkop krioelt van onduidelijkheid. Vooral over de betaling ervan en over de juiste eigenaar. Want wie is nu de eigenlijke opdrachtgever voor de plaatsing van de bronzenkop van Lachmon in Nieuw Nickerie? Er kunnen straks ook enkele koppen rollen wanneer er geen duidelijkheid komt in deze onsmakelijke affaire.
Het is voor velen ook onbegrijpelijk waarom het Directoraat Cultuur van het MINOV niet belast is met de plaatsing van deze bronzenkop in het openbaar. Op veel vragen heeft men ook nooit een goed antwoord kunnen krijgen.
De huidige entourage en decor zijn nu voor een groot standbeeld voor Lachmon. Voor een bronzenkop alleen is alles te bombastisch ontworpen. De kop zal in zo een decor compleet verloren gaan. De plaatsing van de kop is nu ook een soort halen en trekken geworden tussen twee grote politieke partijen. En zoals altijd blijven de politieke ophitsers weer buiten beeld. De partijknechten mogen het ‘vuile’ werk weer voor ze opknappen.
Laat het daarom voor eens en voor altijd duidelijk zijn en zeker ook voor alle Nickerianen. Het cultuurbeleid in heel Suriname, dus ook in het district Nickerie, valt onder het Directoraat Cultuur van het Ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling. Wil Nickerie een monument plaatsen, dan komen er heus wel deskundigen zoals George Ramdjiawansingh of Rinaldo Klas van dit Directoraat naar Nickerie. Die maken een verslag en dat gaat via hun bazen naar de minister en zo komt het bij de Raad van Ministers. De RvM neemt dan een besluit over het monument en dat is dan bindend, ook voor Nickerie!
Paramaribo heeft de lessen van openbare monumenten al geleerd; eenieder is bij het begin altijd opeens een deskundige, totdat er veel misgaat. En dat kan variëren van de onbereikbaarheid van het monument, scheuren in het cement, vandalisme, bladerende verf (!)- monumenten mogen nooit beschilderd worden- tot en met de ondragelijke stank van mannelijke urine in de buurt van het monument.
Waterpartijen bij monumenten werken ook niet in Suriname. Dat hebben het Gandhi-monument en ook het monument op Spanhoek, ons al geleerd. Zitbanken zijn bij deze monumenten ook uit den boze, want daar gaan zwervers ’s avonds op slapen en alle metalen versierselen zullen hardhandig worden weggerukt en meegenomen.
Dus daarom kunstminnend Nickerie, volg het advies van de deskundigen als u een monument in uw district wil plaatsen. Zet daarom nu alles over het monument van Lachmon even ‘on hold’ en vraag eerst middels een enquête aan uw eigen mensen in het district, wat ze precies willen. Dan heeft u in elk geval een goede basis om mee te werken! Voor de rest, heel veel succes toegewenst, want eindelijk wordt Nickerie cultureel wakker!