Terugblik: Over de Hindostaanse Immigratie vanaf 05 juni 1873 is er in de afgelopen jaren veel gepubliceerd. Nochtans is het dienstig de lezer eraan te herinneren, dat deze bevolkingsgroep Hindostanen in Suriname ontstond gaandeweg de periode van immigratie tot 1916 van de vrije immigratie tot 1940 toen de contouren van een bevolkingsgroep van Hindostaanse Surinamers manifest werden.
De immigranten namen hun cultuur en godsdienst mee maar gaandeweg de immigratieperiode ook vele soorten zaden, medicinale planten, fruitgewassen en specerijen uit India. Ongetwijfeld is dit een enorme verrijking van de latere Surinaamse cultuur geweest. Zonder overdrijving kan gesteld worden dat de hindostanen baanbrekend werk hebben verricht om een aantal bestaande plantages vanaf 1873 in stand te houden, maar ook voor de aanleg van nieuwe plantages over een groot deel van de jonge kustvlakte van zwampen en mampieren, beplanten met rijst, suikerriet, katoen, bananen, koffie en cacao.
U begrijpt dat hun werk niet ophield na 5 jaren contractarbeid. De bizarre woon- en werkomstandigheden verschilden niet veel van de omstandigheden tijdens de slavernij. Ook vreselijke vernederingen, bloedige mishandelingen en vermoorde van contractarbeiders door koloniale plantage-eigenaren kwam wel vaker voor. Bewijzen liggen er. Maar zelfs toen de tijden veranderden, was er nog steeds geen electriciteit.
Drinkwater of water om te wassen en te koken kwam uit de regenwaterton of uit de waterput. Kinderen van immigranten van de tweede generatie en een deel van de derde generatie hebben het moeten doen met studeren onder de kokolampoe (petroleumlantaarn) en zonder leidingwater. Maar repeterende klaagzangen van achtergesteldheid en eisen stellen en of chanteren was er niet. Het was doorbijten en volharden. Heel knap dat de kleinkinderen van de Hindostanen onder moeilijke omstandigheden toch heel goede studieprestaties konden leveren. Belangrijk is dat in de Hindostaanse cultuur ( waarin normen en vooral hoge waarden die uit de hindoe- en moslimreligie worden geput ) een stabiel en goedlopend gezin aan de basis staat van de verdere maatschappelijke ontwikkeling van ieder gezinslid.
Het verloop van de rest van de ontwikkelingen kennen we allemaal, maar ontkennen de grote spaarzaamheid en de noeste landbouwarbeid in de velden niet, waarbij vrije dagen en/ of langdurig uitslapen niet mogelijk werd. Want ook de koe moet op tijd gemolken worden en de kinderen klaargemaakt worden om naar school te gaan. Beide ouders waren toen zeer druk en dat bezig zijn om de kinderen goede opvoeding en vorming te geven. Laten we daarbij toch wat langer stilstaan en overdenken. Ouders van toen tot 1975 hebben echt zware slagen geïncasseerd en hebben stilzwijgend enorm geofferd.
De geleidelijke integratie is overwegend op eigen kracht geweest en zonder dagelijkse hulp van journalisten en politici, zoals tegenwoordig opvalt bij het snelle integratieproces van andere groepen. De Hindostanen hebben zich terecht verzet tegen de eens zo geforceerde integratie of assimilatie ( waarmee biologische rasvermenging werd beoogd, bijv. met de film ‘Wan Pipel’. Maar de bevolkingsgroepen hadden over en weer de nodige reserves in die fase wat niet onlogisch en onbegrijpelijk was. De bijdrage aan de natievorming in Suriname door Hindostanen is heel groot (geweest ).
De klachten: Die zijn er, indien eerlijk beschouwd en niet gebagatelliseerd of ontkend. Als andere etnische groepen eindelijk ontdekten dat er niks kwaad schuilt in behoud en cultiveren van eigen cultuur, wat was het eens zo dringend om ongeoorloofde sociale druk op uitgerekend de hindostaanse gemeenschap uit te oefenen om hun identiteit of cultuurgebondenheid of taal op te geven, omdat zulks de nationale eenwording in de weg zou staan? ( advies: niet gaan eten, drinken en feesten bij de hindostaan, als u toch etnisch bevooroordeeld bent of haat koestert). Laten we erkennen zoals vaker gehoord is, dat de hindostanen de meest gastvrije bevolkingsgroep zijn in Suriname, zelfs mee doet aan de kerstviering, met kerstverlichting, kerstkaarten enz . Leuk om kerstkaartjes te ontvangen? Maar waar is de vriendschappelijke of fatsoenlijke wederkerigheid van anderen op hindostaanse hoogtijdagen ?
Toch werden de hindostanen beschuldigd de creolen naar de slavernij te zullen brengen, stond in een interview met een creoolse voorman in een editie van een maandblad in 2004. Wat is er daarvan waar gebleken? Niets! Dat was puur gevaarlijk gif planten in de harten van de creolen. Hopelijk dat de creolen dat nu eens beseffen, dat daarmee de zaak van harmonie niet gediend is. Dat moeten we begrijpen dat eenheid dan niet zal komen, als we de natie zelf helpen scheuren. Dat men het nodig vond om nieuwe chinezen toe te laten tot Suriname in de handel om de vermeende economische macht van de Hindostaanse handelaren te breken. Wie liepen er met zulke gedachten rond? Waar is de ‘economische macht’ ooit gebleken? Een actie tegen onze eigen Srananmans of zijn ze dat niet ? Maar wel daarmee tegelijk een reden gecreëerd om die handelsmacht aan de zwaar bevoordeelde Chinezen te kunnen geven? Intriest ! Dat is de gevaarlijke etnische politiek die sommige politici hebben gevoerd.
Al enige tijd lezen we verslagen in de kranten over klachten dat de nieuwe chinezen een economische machtsfactor dreigen te worden in het binnenland. Maar over de van allerhande producten en artikelen echt uitpuilende supermarkten en bouwmaterialenwinkels mogen we geen kritiek meer leveren en hen een kans geven, heeft Jenny Simons, kort nadat zij voorzitter van DNA werd, betoogd. Anno heden staat de klacht levensgroot overeind dat de Hindostaanse klacht of kritiek of geringe samenzijn al te snel als etnisch wordt uitgelegd of gekwalificeerd. In vrijwel alles zou de Hindostaan etnisch zijn werd de welbekende vinger nagewezen.
Uiting geven aan onbehagen mag blijkbaar niet wat de eenheid in het land nooit ten goede kan komen. Andere groepen die zwaar etnische of hokjesgebonden lijn volgen, worden wel ontzien en die mogen dus wel. (Benieuwd of deze regering o.l.v. president Bouterse daar een einde aan kan brengen en geen struisvogelpolitiek zal bedrijven. Oud-president Venetiaan wilde dat probleem niet goed aanhoren laat staan helpen oplossen.
Bezinning: De hedendaagse jonge Hindostanen sluiten niet gemakkelijk een compromis en zullen zich niet laten marginaliseren /laten wegdrukken in een hoekje door anderen. Want wie dat marginaliseren toch poogt, zij het via de microfoon of via de krant, kan door een een negatieve etnische motief gedreven zijn bijv. etnische haat en zal juridisch worden aangesproken. Anders krijgen we nooit een sterkere natie. Indien de chinees het liefst op eigen muziektonen danst en niet op de muziek van een ander, mag de hindostaan niet etnisch verweten worden vaak voor zijn eigen muziek te kiezen hoewel we o.a. Trafassi of merengue zeker zeer welkom heten. Laten we daarvoor wijs begrip opbrengen en niet anders.
De Hindostaanse gemeenschap wordt erop gewezen dat het geen ook meegesleurd wordt in slechte lifestyle van onregelmatig en veel (vettig) eten en te weinig beweging. Hoge prijs zal daarvoor betaald worden als we daar niets aan doen. Dat de tieners en jongeren ook laten merken minder geduld en minder respect voor ouderen ( goede deugden !) te kunnen opbrengen, dat de sociaalbewogenheid minder wordt omdat onze jongeren zo druk zijn. Slechte invloeden van buiten op gedrag en karakter zijn besmettelijk en moeten radicaal worden afgewezen. Jonge ouders gerekend tot 45-50 jaar zullen standvastiger leiding moeten geven aan het gezin en hameren op goede deugden, normen en waarden. De bestedingsdrang van veel van onze jongeren is groot door de aanlokkelijkheid van de luxe handel waaronder heel Suriname gebukt gaat en het geld je ook uit de zak wordt geklopt.
Biedt dan gedegen weerstand tegen allerhande verleidingen die u in armoede en meer ellende kunnen storten. We zullen moeten werken naar meer onderlinge eenheid. Doen we dat niet dat zal men ons naar een ondergeschikte positie drukken zoals eerder aangehaald met die kwestie breken van de economische macht van de hindostanen. Een daadwerkelijke rechtvaardige verdeling van beschikbare banen, grondtoewijzingen, woning toewijzing anderen kansen moet mogelijk worden. Daar letten we scherp op, want dat laat te wensen over. Ook onder de onze hindostanen zijn er een groot aantal kansarmen, minderbedeelden, woningzoekenden en andere sociale noden. Jonge pas getrouwde stellen gedijen niet goed meer in joint families waarin in tegenstelling tot vroeger al snel spanningsvelden ontstaan.
Willen we de realiteit van de noden ontkennen of maskeren opdat donaties niet de kant van hulpbehoevende Hindostaanse burgers en organisaties opgaan? Dus de donaties en ondersteuningen van Rosebel Goldmines, Staatsolie, Telesur, eventueel Assuria en Self reliance enz moeten niet overwegend in een bepaalde richting worden gedreven. Daarbij gaan we uit van de realiteit in Suriname en hopen zeer innig op rechtvaardig bestuur en een harmonieuzere samenleving. Dat laatste is evenwel een collectieve verantwoordelijkheid hoewel elk staatshoofd ook hoofdverantwoordelijk is. Per slot van rekening moeten we naar een gezonde toekomst met meer harmonie en eenheid, heeft president Bouterse gezegd.Laten we dan hopen dat hij (daarbij ondersteund door de voorzitter van het parlement) geen partijpolitiek met deze kwestie zal bedrijven of etnische voorkeuren zal laten prevaleren.
Alle Surinamers in Suriname en Nederland maar de Hindostaanse gemeenschap in het bijzonder, hartelijk gefeliciteerd met 139 jaar Hindostaanse Immigratie.
Drs. Maltie B. Jagnanan
(Cult. antropoloog / Ned.)
In de rubriek ‘Ingezonden’ stelt GFC Nieuws een ieder in de gelegenheid om een eigen mening of visie te geven op alle actuele ontwikkelingen en/of relevante onderwerpen. Stukken die geplaatst worden komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de visie en/of de mening van de redactie. De redactie heeft het recht om de stukken wel of niet te plaatsen, in te korten of te redigeren, zonder de mening en/of visie van de inzender aan te tasten. Er worden alleen stukken geplaatst die behoudens een ieders verantwoordelijkheid voldoen aan wat gesteld wordt in de Surinaamse wetgeving.