Live nieuws en radio streams uit Suriname!


Home » Surinaams nieuws » 26 ‘presidenten’ kunnen zware eisen stellen

26 ‘presidenten’ kunnen zware eisen stellen

Aangezien de politieke ontwikkelingen in Suriname nu spannend te noemen zijn, voel ik mij ook geroepen om na een poos weer een stuk te schrijven.

Wie de uitzetting van de Pertjajah Luhur uit de coalitie in perspectief plaatst, zal al gauw tot de volgende conclusie komen. Die is dat president Desi Bouterse een ernstige taxatiefout heeft gemaakt. Bouterse zet de PL uit de coalitie, denkende dat Nieuw Suriname met haar nu 2 gouden zetels, lekker zal meewerken aan het probleemloos functioneren van het parlement. Althans, tot na de behandeling van de begroting.

Nu NS heeft gezegd dat aan haar huidige positie in DNA niets veranderd komt het volgende om de bocht kijken. De resterende coalitieleden, 26 in totaal, zijn nu in feite de baas van de regering. Zie ze maar als 26 presidenten met heel veel macht. Zij kunnen zeer zware eisen stellen aan de regering. Gebeurt dat niet, dan kunnen ze onder meer met hulp van de oppositie het kabinet of de ministers in problemen brengen. Een motie van wantrouwen bijvoorbeeld ligt op de loer. De hele regering kan in samenwerking met de oppositie door slechts 1 DNA- lid uit het coalitiekamp naar huis worden gestuurd! Zie daar de absoluut grote macht van de 26 ‘presidenten’.

Zo kunt u zelf maar invullen wat deze assembleeleden wensen. Vanaf het asfalteren van een straat bij hen in de buurt, een nieuwe auto, een stuk terrein tot de behandeling van bijvoorbeeld de anti-corruptiewet, occupatiewet of de wet of minimumloon. Alle 26 leden zitten eigenlijk zonder dat ze het misschien weten, in een wippositie. Ze kunnen chanteren met grote kans op succes! Echter, de situatie is dat zo gauw de begroting voor het dienstjaar 2014 is aangenomen, ze allemaal verworden tot een soort ‘bode’.

Men zal hoegenaamd geen rol van betekenis meer spelen. De president heeft met de begroting zijn zin gehad en het zit er dik in dat er daarna niet meer vergaderd zal worden. Iedereen zal dan alleen maar tijd hebben voor de verkiezingen. Hier is dus duidelijk dat de uitzetting van de PL de president geen goed doet. Met de PL erbij kon de coalitie in rustiger vaarwater het einde van de rit uitzitten. De president zal het alsmaar moeilijker krijgen.

Deze situatie is totaal niet uniek. In 1975 heeft een parlementariër veel geld ontvangen van de Nederlandse regering om de onafhankelijkheid gedaan te krijgen. In 1996 heeft de toenmalige president Wijdenbosch het ook moeilijk gehad. We kennen allemaal de verhalen van de toenmalige assembleeleden van Nickerie die forse zaken eisten en ook kregen. Dit kan zich nu ook voltrekken waardoor ik inschat dat er mogelijk toch vervroegde verkiezingen komen.

Laten wij dus nogmaals niet vergeten dat niet alleen Bouterse het voor het zeggen heeft nu, maar ook de 26 coalitieleden. Deze parlementariërs hebben slechts macht tot de aanname van het nieuwe staatsbudget. Het gevaar zit hem vooral bij de assembleeleden die weten dat ze zeker niet terugkomen of twijfelen dat ze weer de zegen van het electoraat zullen krijgen.

Tot dat moment kan het erg spannend worden. Deze groep kan met zware eisen komen. De situatie is niet eenvoudig en heeft gemaakt dat ons land nu politiek erg instabiel is. Ik vraag mij ook af welke investeerder onder deze omstandigheden projecten wil opstarten.

R. Williams